[cd, Cuckundoo/Konkurrent]
Het imponerende debuut White Fields And Open Device van het Britse vijftal Vessels uit 2008 heb ik omschreven als een prachtige, ruwe diamant die wat mij betreft niet geslepen hoeft te worden. De band is namelijk in principe een post-rockband, maar waaiert met hun muziek op spontane werkelijk alle kanten uit. Want naast post-rock serveren ze ook ambient, elektronische muziek, indie, library rock, avant-garde en experimentele muziek. Ook qua zang zijn ze er niet uit, de ene keer wel de andere keer niet. Het is deze afwisseling die de band zo ontzettend interessant maakt. Bij sommige bands zou zoveel variatie enkel tot irritatie leiden. Ik heb ook de hoop uitgesproken dat ze nooit aan deze formule gaan tornen omdat dit ze zo uniek maakt. Gelukkig hebben Tim Mitchell (drums, beats, samples), Martin Teff (gitaar, bas), Tom Evans (gitaar, zang, synthesizers), Lee J Malcolm (gitaar, zang, drums, laptop, synthesizers) en Peter Wright (gitaar, zang, keyboard, bas) op hun tweede cd Helioscope niets gedaan aan dit verslavende succesrecept. Ze zijn net als de albumtitel iets meer gefocust maar nog steeds variëren ze naar hartenlust. En daar zit ook hier weer precies hun kracht van hun muziek. Het is post-rock aangelengd met de eerder genoemde genres, waardoor je in een zinderende muzikale achtbaan verwikkeld raakt. De ene keer zijn het de heftige uitbarstingen die de dienst uitmaken, op andere momenten weten ze je te imponeren met artistieke rock of juist sfeervolle stukken. Een mooi voorbeeld is de track “Meatman, Piano Tuner, Prostitute” waar ze haast op Talk Talk-achtige wijze beginnen en via mysterieuze Sigur Rós praktijken eindigen met noise à la Biffy Clyro. Daarnaast tref je ook elementen van Godspeed You! Black Emperor, The Mars Volta, Mogwai, Do Make Say Think, 65daysofstatic, Explosions In The Sky en Guapo aan. Een heerlijke wilde cocktail, die je wellicht niet gemakkelijk doorslikt maar waarbij de sensatie des te groter is.
Luister Online bij Soundcloud:
Recur
The Trap
Meatman, Piano Tuner, Prostitute (feat. Stuart Warwick)
door Jan Willem Broek