Various Artists: Retro Retry2 – Another Another Green World

Nm041-retro-retry-2-another-another-green-world [cd, Narrominded]

Ga er maar aanstaan, een Brian Eno coverplaat. Narrominded, het Nederlandse label met lef, doet het gewoon. Het is de tweede in de misschien wel nieuwe hitserie “Retro Retry”. In 2005 coveren namelijk een stel Nederlandse artiesten als zZz, Gone Bald en Pfaff integraal de cd Evol van Sonic Youth op geslaagde wijze. Nu neemt een aantal elektronische artiesten de cd Another Green World onder handen. Brian Eno is natuurlijk het meest bekend van en invloedrijk met zijn ambientwerk, maar daarvoor schrijft hij ook geweldige songs. Hij is daarnaast een gevierd producer. Eno wordt of op handen gedragen of gehaat, maar goed dat hebben wel meer artiesten. Nu is er Another Another Green World, waarbij niet de liedjesschrijvers maar de elektronische muzikanten aan de haal gaan met Eno’s meesterwerk, vol indringende tijdloze songs, waarop overigens al wel de eerste etherische knipogen naar de ambient worden gemaakt. Dan zit je alleen nog met de hamvraag: wie speelt er die vreselijke Phil Collins? Ja, want die drumt toch echt mee met Brian Eno. Maar goed, het zijn elektronische muzikanten dus die vraag kan je dan gevoeglijk naast je neerleggen. Het is weer een integrale coverplaat, dus 14 artiesten rijk. FFF, Polycorn, Legowelt, Rude 66, Coen Oscar Polack, Spoelstra, This Is Total War, Garçon Taupe, Nanko, Baba Electronica & DJ Lonely, Hakki Takki, Puin + Hoop, Hunter Complex (Lars Meijer’s nieuwe Kraftwerkachtige project) en Hydrus zijn de waaghalzen die het hem hier doen. Het is compleet elektronisch en eveneens dicht bij de eigen stijl van de bands. Om een mooi voorbeeld te geven: Rude 66 maakt van “St. Elmo’s Fire” bijna een Suicide-achtige track waar doorheen je shoegazergeluiden en bijpassende mooi vrouwelijke zang hoort. Af en toe heb ik dan ook het origineel erbij gepakt om te verifiëren of het wel echt een cover is, maar afgezien dat het 1975 is zijn de nummers zo hun tijd vooruit dat ze in een elektronisch jasje gewoon hypermodern klinken. Ze fungeren dus als prima blauwdrukken voor moderne elektronische muziek. Nu moet ik erbij zeggen dat alle uitvoerende artiesten, waarvan sommige wellicht wat onbekend, ook echt puik werk hebben afgeleverd. Laverend tussen ambient, glitch, industrial en techno en toch Eno erin horen en ergens ook helemaal niet, dat vergt vakmanschap. Zo hoort een coveralbum te zijn. Subliem!

Luister Online:
Another Another Green World

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.