[cd, Kscope/Bertus]
Eerder deze maand ziet het nieuwe album van Mothlite het licht, waarin duizendpoot Daniel O’Sullivan (Guapo, Miasma & The Carousel Of Headless Horses, Æthenor, Miracle, Grumbling Fur) zetelt. Hij maakt ook deel uit van het Noorse gezelschap Ulver rond Kristoffer “Garm” Rygg (zang, programmering). Deze band bestaat al sinds 1993 en is groot geworden door hun originele black metal. Origineel omdat ze dikwijls folkinvloeden, elektronica, symfonische en kamermuziek elementen in hun geluid incorporeren. Op elke cd komen ze net weer anders uit de verf. De huidige formatie bestaat naast Rygg en O’Sullivan (gitaar, piano) uit Jørn H. Sværen (diverse instrumenten.) en Tore Ylwizaker (programmering, piano). Black metal maken ze natuurlijk allang niet meer, want inmiddels is de groep al bij meer ambientgerichte en overigens nog steeds fraaie muziek aanbeland, maar toch komen ze nu wel met een heel verrassend werk aanzetten. Het heeft er alle schijn van dat ze een eerbetoon brengen aan de muziek van hun jeugd dan wel hun ouders. Childhood’s End, dat ongetwijfeld refereert aan Marillion, is een fraai gekozen titel om met hun jeugd af te rekenen. Ze brengen hier namelijk covers van klassieke psychedelische tracks. Dat alles uiteraard op eigengereide wijze. Om de koe maar even bij de horens te vatten, ze coveren nummers van The Pretty Things, Byrds, Bonniwell’s Music Machine, Chocolate Watchband, Jefferson Airplane, Gandalf, Electric Prunes, The 13th Floor Elevators, Troggs, Left Banke, Beau Brummels, Common People, Music Emporium, Curt Boettcher, Les Fleur De Lys en de United States of America. De muziek die ze hier brengen heeft veel weg van meer psychedelische rockbands als Pink Floyd, Masters Of Reality, Circle en Marillion met elementen van hun jeugdhelden en een extra Ulversausje. Daarbij krijg je soms ook heerlijke koorzang. Het is weer een bijzonder hoofdstuk geworden in de steeds veranderende sound van deze geweldige groep.
door Jan Willem Broek