[cd, Acid Cobra]
In 1995 richten Amaury Cambuzat en Olivier Manchion de succesvolle Franse driemansformatie Ulan Bator op. Ze worden als snel vergeleken met This Heat, Can, Faust, Slint, Boredoms, Bästard, Gastr del Sol en Mogwai. Ze maken inderdaad postrock, duidelijk beïnvloed door de krautrock, met avant-gardistische elementen en moordende erupties. Na een aantal prachtplaten op het label Les Disques Du Soleil Et De L'Acier krijgen de Fransen de kans om naast dit label in Amerika in 2000 ook op het Young God label van Michael Gira een cd uit te brengen. Inmiddels is Olivier Manchion eruit en heeft zijn eigen project Permanent Fatal Error, maar hij maakt tot 2007 wel deel uit van de live formatie. Amaury Cambuzat geeft dan ook regelmatig acte de presènce bij de live optredens van de legendarische Duitse band Faust en wordt later één van de bandleden. Daarnaast is hij solo actief onder zijn eigen naam en als 99mg en speelt hij bij Chaos Physique. Ulan Bator gaat parallel daaraan tijdelijk verder als viertal met een deels Frans/Italiaanse line-up en een rustiger, meer experimenteel geluid. Vanaf 2005 zijn ze weer gereduceerd tot een trio en terug naar de vorm en met de cd Rodeo Massacre. Want de Franse avant-rock en de vernietigende noise zijn helemaal terug, gecombineerd met de subtiele postrock van de latere periode. Na die laatste cd uit 2005 verschijnen er nog wel wat stuiptrekkingen, maar de echte opvolger komt nu pas met Tohu-Bohu. De band opereert weer als kwartet, dat naast Amaury (zang, gitaar, trompet, piano) bestaat uit Alessio Gioffredi (drums), James Johnston van Gallon Drunk (gitaar, orgel, achtergrondzang, fender rhodes, piano, orgel) en Stéphane Pigneul (bas, achtergrondzang). Hierop etaleert de band alles wat ze tot nu toe gedaan hebben in een perfect uitgewerkte vorm. Vlijmscherpe noise, Franse underground, kakofonische avant-garde, beklijvende subtiele post-rock, krautrock uitspattingen en intrigerende experimenten maken hier de dienst uit. De muziek is uitgekiend en prachtig uitgebalanceerd met zowel stevige als uiterst subtiele stukken. Hierbij krijg je altijd de biologerende, gevoelig Franstalige zang van Amaury. Denk aan een optelsom van Giardini Di Mirò, Encre, Faust, Bästard, Diabologum en God en je krijgt enig idee van de kracht en pracht van Ulan Bator; één van de allerbeste bands uit de Franse noisescene. Een sublieme totaalplaat!
Luister Online bij Myspace:
AT / Speakerine
door Jan Willem Broek