TOP20’07
Het eind van het jaar is een tijd van terugblikken. Dit jaar is een heftig jaar geweest, waarbij de Subjectivisten na lang in coma te hebben gelegen, weer levendiger zijn dan ooit. Het is ook een mooi jaar, met alweer een derde kleine Broek op de wereld en natuurlijk al die mooie cd’s. Caleidoscoop is op verschillende locaties doorgegaan, maar is nu weer terug waar het hoort: in het kielzog van de Subjectivisten. Mijn TOP20 komt niet alleen voort uit de Caleidoscoop recensies, maar ook uit de dingen die ik voor Senzor radio draai. Het is een jaar van filmische sferen, tedere maar rare vrouwen, retro en klassiek getinte muziek geworden. Als de cd’s wijn zouden zijn, is 2007 een uitzonderlijk goed wijnjaar. De selectie heb ik dan ook – ondanks dat het geheel op eigen initiatief is – als een martelgang ervaren. De cd’s die afgevallen zijn staan onderaan en noem ik dan maar liefkozend de mooie nummers 21, want dat zijn ze. Het verschil tussen nummer 1 en de rest is hemelsbreed slechts een moment of een emotie. Ik voorzie alles van een korte toelichting, deels overgenomen uit eerdere recensies.
Dank aan iedereen die mij gesteund, gelezen of beluisterd heeft.
Een fijn, gelukkig, gezond en luisterrijk 2008!
01. Nancy Elizabeth – Battle And Victory
[cd, Leaf/Konkurrent]
Nancy Elizabeth schittert met klaterende harpen, gamelan en hakkeborden, strelende cello’s, dreigende en kristalheldere gitaren, loodzware percussie, stemmige blaaspartijen en een magische stem die je direct de zevende hemel inzingt. De hoofdmoot wordt gevormd door haar onaards schone zang, de akoestische gitaar, de harp en de cello. Ze gebruikt het om haar met folk gelardeerde songs ten gehore te brengen. Dit wisselt ze soms af met Balkan ritmes en geluiden, middeleeuwse thema’s en zelfs duistere drones. Alles sprankelt, is tijdloos en vernieuwend en ademt tevens een melancholisch mystieke atmosfeer uit. Het merendeel is zo ongelooflijk mooi en ontroerend, dat het je tot in het diepst van je ziel raakt. Het slotnummer “Battle And Victory” is één van de allermooiste nummers die ik ooit heb gehoord. Misschien wel de meest ondergewaardeerde cd van 2007.
Luister Online:
Battle And Victory (login voor hele tracks)
02. iLiKETRAiNS – Elegies To Lessons Learnt
[cd, Beggars Banquet]
De mannen van iLiKETRAiNS flikken het hem weer. De volwaardige cd van vorig jaar is tot mini gebombardeerd, dus in feite is dit hun debuut. Hoe dan ook schitteren ze weer met eigenzinnige library rock. De soms mysterieuze teksten over dode helden, al dan niet vermoord, worden prachtig omhuld door epische en duistere postrock en wave. Daarbij speelt de zware zang van David Martin een belangrijke rol. De muziek doet je nostalgisch terugblikken en heftig mee schudden. Als vallende bladeren kleurt hun muziek de wereld sfeervol donderbruin. Schitterende herfstmuziek!
Luister Online bij Myspace:
Death Of An Idealist / Twenty Five Sins
03. Stars Of The Lid – And Their Refinement Of The Decline
[2cd, Kranky/Konkurrent]
Op hun zesde cd, een dubbelaar, laten de Stars Of The Lid drone- en gitaarcreaties versmelten met altviolen, trompetten, vleugelhoorn, klarinet, harp en een kinderkoor. Hiermee slaan ze op uiterst subtiele wijze een hemelse brug tussen ambient en drones enerzijds en klassiek en minimal anderzijds. Ze wandelen met hun muziek over een snijvlak dat een prachtig totaalgeluid vormt zonder direct één van de genoemde stijlen precies aan te raken. Dat alleen al weet te intrigeren. Voor de rest is het genieten hoe de kabbelende gitaren langzaam verdrinken in een klassieke zee vol drones, hoe een flard klassiek of het geluid van een piano even bovendrijft, hoe een gitaar de geluidszee een moment ontstijgt of hoe de genres ontvlochten worden om vervolgens weer liefdevol verstrengeld te raken. Op glorieuze wijze voeren de dromerige klanken je mee naar de meest schitterende en vooral mysterieuze plekken waar dan ook ter wereld of in je gedachten. Adembenemende taferelen op een desolaat bed van melancholie. Af en toe wordt de droom weer even werkelijkheid door een sprekende stem, een subtiel koor of geluiden uit de natuur, maar geen moment zal je aandacht verslappen. Voor beide schijven geldt dat het ene moment nog mooier of aangrijpender is dan het andere. Continu wordt je heen en weer geslingerd tussen verwondering en verrukking. Kippenvel tot diep in je haarvaten. Dit is een absoluut meesterwerk!
MP3:
Apreludes (In C Sharp Major)
04. Radůza – V Salonu Barokních Dam
[cd, Indies/XMD]
Radůza is een moordwijf. Ze is op straat ontdekt en speelt snel daarna met grote Tsjechische muzikanten. Ze ziet er fragiel doch goed uit, heeft een stem als een klok en kan accordeon spelen als een dokwerkster. Maar ze weet ook altijd te ontroeren. Zij kan namelijk veel met zowel haar stem als haar instrumenten. Ze begeleidt haar zang, gezongen in het Tsjechisch, Frans, Pools en Russisch, afwisselend met accordeon, gitaar, contrabas, viool en harp, maar de nadruk ligt op dit vierde album toch vooral op de piano. De ingetogen melancholische sfeer in combinatie met haar krachtige zang en pianospel weten diepe snaren te raken. Een vrouw naar mijn hart!
Luister Online:
V Salonu Barokních Dam (korte fragmenten)
05. Whip – Blues For Losers
[cd, Zeal/Konkurrent]
Jason Merrit weet mij zowel solo als met Timesbold doorgaans bergen kippenvel te bezorgen. Solo noemt hij zich Whip en maakt hij liedjes die dicht bij zijn band blijven. terug met zijn derde soloplaat Blues For Losers. En ja hoor, meteen al in de opener “Down By Blood” begint mijn huid een licht pukkelig aangezicht te krijgen en steken de haren fier omhoog. De prachtig getourmenteerde stem van Jason en het gepluk aan de juiste snaren doen direct hun werk. De melancholische songs krijgen door de heldere instrumentatie ook iets extraverts mee. Hierdoor heb je nooit het idee naar een stevig touw te moeten zoeken. Nee, Jason weet je gewoon te ontroeren met sterke akoestische gitaarliedjes en zang, aangevuld met onder meer sitar, gastzang, tamboerijn, elektrische gitaar, orgels, banjo, xylofoon, drums, tapesamples, accordeon en bierflesjes. Het ene nummer grijpt je nog meer bij de keel dan het andere. Een adembenemende cd vol strelende weemoed.
Luister Online bij Myspace:
Kind Favor / Spare Angel
06. Crëvecoeur – #1
[cd, Drella/Disques Du Soleil Et De L’Acier/5ive Roses]
Eén van de mooiste releases van dit jaar komt uit Frankrijk. Op de cd #1 van Crëvecoeur valt van de eerste tot de laatste noot echt niets af te dingen. Fanny, Luc en Romain nemen instrumenten als gitaar, trompet, viool, synthesizer, xylofoon, harmonium en diverse percussie- en speelgoedinstrumenten ter hand. Ook krijgen ze rugdekking van een cellist. Hiermee maken ze aangrijpend melancholische klanklandschappen die zeer gevarieerd zijn. Zo begint de cd met het kraken van een lp en koersen ze al krakend richting de Americana van Friends Of Dean Martinez en Calexico. Even later duikt de sterk getormenteerde poprock van The Black Heart Procession op. Ze kleuren het landschap verder ook filmisch in met elementen van John Barry en de mysterieuze spaghettisaus van Ennio Morricone. Daar waar het landschap ruiger en desolater wordt hoor je ook de postrock van Hungry Ghosts en The Dirty Three terugkomen. Tel daar nog de innovatieve avant-garde van Man, het exotische kamerorkestgeluid van A Hawk And A Hacksaw en de speelgoedmuziek van Pascal Comelade bij op en het beeld wordt aardig compleet. Maar naast de folk, Americana, postrock en avant-garde zijn er ook surf-, klassieke en jazz-elementen te vinden in deze instrumentale pracht. Van rustgevende nachtbriesjes tot stevige prairiewinden. Toch slagen ze er in dat het droefgeestige geheel goed doorwaadbaar blijft, mede door echte experimenten achterwege te laten. Tranen stromen zonder te morsen of te overdrijven. Melancholie uit een schitterende schenkfles.
Luister Online bij Myspace:
The Bluesman Championship / Slow Waltz With Elvis / La Balancoire
07. Marissa Nadler – Songs III: Bird On The Water
[cd, Peacefrog]
Marissa Nadler is één van die tedere maar rare vrouwen. Ze maakt op spookachtige wijze folkmuziek, die soms regelrecht uit The Blair Witch Project lijkt te komen. Voor haar derde album Songs III: Bird On The Water werkt ze samen met folkalchemist Greg Weeks, die ook Marissa’s muziek weer tot grote hoogte laat stijgen. De emotionele pracht die ze hier produceert is werkelijk met geen pen te beschrijven. Eng goed kan je het om meerdere redenen noemen.
Luister Online bij Myspace:
Silvia / Rachel
08. Clint Mansell (feat. Kronos Quartet & Mogwai) – The Fountain
[cd, Nonesuch]
Ex-Pop Will Eat Itself Clint Mansell is bezig een uitstekende soundtrack-componist te worden. Op Requiem For A Dream werkt hij al samen met de Kronos Quartet. Zes jaar later en met onder meer soundtracks als Doom en Sahara op zijn naam, zoeken ze elkaar weer op. Dat levert dit schitterende album op, waarbij de muziek niet alleen door de Kronos Quartet maar ook door Mogwai wordt uitgevoerd. De combinatie werkt uitstekend. Meeslepende, duistere postrock hand in hand met klassiek. Dat levert vele hoogtepunten op, waarbij de bombast gedoseerd wordt gebracht. Veel van de stukken zijn buitengewoon aangrijpend. Tot de verbeelding sprekende pracht, die ook zonder film torenhoog overeind blijft.
Luister Online:
The Fountain
09. Ólafur Arnalds – Eulogy For Evolution
[cd, Erased Tapes]
Nieuw broekie aan het elektronisch/klassieke front is Ólafur Arnalds. Hij zou zonder moeite op het Type of Miasmah label passen, maar is beland op het interessante jonge label Erased Tapes die een keur aan nieuw talent herbergen. Arnalds maakt op zijn debuut hoofdzakelijk klassiek getinte muziek, waardoor hij subtiel elektronica mixt. De muziek heeft iets mysterieus, net als de titels die enkel uit cijferreeksen bestaan (er zit ongetwijfeld een logica achter). Tweemaal bewandelt hij onverwacht op luide wijze het postrock-pad. Hij levert een evenzo ontroerend als verrassend album af.
Luister Online:
Eulogy For Evolution
10. PJ Harvey – White Chalk
[cd, Universal Island]
Dat PJ Harvey ooit nog in mijn TOP20 zou belanden, is een verrassing te noemen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een grote fan en heb haar hoog zitten. Maar tot nu toe is ze steeds één van de mooie 21 geweest. Dit nieuwe album, haar zevende, is echter van een zo uitzonderlijke schoonheid. De ingetogen klanken zijn gedompeld in een breed om zich heen grijpende melancholie en desolaatheid. Op fragiele, haast etherische wijze zingt ze de luisteraar toe. Het zijn strelingen vol pakkende emoties. PJ geeft haar ziel op weergaloze wijze bloot en weet me daarmee op eenzelfde plek flink te raken.
Luister Online bij Myspace:
When Under Ether / White Chalk / Grow Grow Grow
11. Shannon Wright – Let In The Light
[cd, Vicious Circle]
Shannon Wright is een all-time favourites die ook nog wel eens in mijn jaarlijstjes beland. Dat is al begonnen in haar Crowsdell tijd. Ze houdt eigenlijk het midden tussen een singer-songwriter en een postrockster. Daarbij heeft ze altijd de goede gewoonte hier een flinke dosis melancholie over uit te schenken. Haar stem weet me altijd te raken en dat is naast haar piano- en gitaarspel ook de sterkste wapens waarmee ze haar songs creëert. Ze toont eens te meer aan hoe doeltreffend en wonderschoon eenvoud kan zijn.
Luister Online:
Let In The Light
12. Fink – Distance And Time
[cd, Ninja Tune]
Fink laat op zijn nieuwe cd weer bijzondere songs horen, waarbij zijn herfstige stem en akoe
stische gitaar de belangrijkste troeven zijn. De diverse gasten zorgen voor een jazzy omlijsting met bas, drums, cello, piano, djembe en elektronica. Samen weten ze stemmig droefgeestige liedjes te fabriceren, die zich diep onder de huid nestelen. De sfeer heeft wel wat weg van een film noir of een nachtelijk jazzcafé. Liedjes die je lang blijft nazingen.
Luister Online:
Distance And Time
13. Nick Cave / Warren Ellis – The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford
[cd, Mute]
Nick Cave heeft met zijn Bad Seed en tevens Dirty Three lid Warren Ellis eerder ook als de soundtrack geschreven voor de film The Proposition. Nu hebben ze de krachten wederom gebundeld voor de soundtrack van The Assassination Of Jesse James By The Coward Robert Ford. Alle strijkarrangementen komen van de hand van de twee heren, die zelf niet spelen. Het is een broeierige, maar prachtige soundtrack geworden die past bij het cowboyverhaal maar ook los een lust voor het oor is. De touch van Cave en Ellis is merkbaar, want in de overwegend klassieke muziek zitten wel degelijk donkere rockpatronen en die typisch desolate vioolpartijen van de Dirty Three. Ze zetten hier adembenemende klanklandschappen neer, waarbij je het stof tussen je tanden voelt kraken.
Luister Online:
3 Fragmenten
14. Múm – Go Go Smear The Poison Ivy
[cd, Fat Cat]
Het IJslandse Múm weet doorgaans een ongrijpbaar onaardse sfeer neer te zitten op hun platen. Ook op deze cd is dat het geval, hoewel de bevreemdende factor nog iets is opgeschroefd. Ze mengen hun elektronica met etherische (koor)zang, fraaie vioolpartijen en IJslandse magie. Daarmee weten ze een uiterst gevarieerd album te produceren, waarin een mysterieus sfeertje heerst. Belangrijkste is echter dat het betoverend mooi is.
Luister Online:
Go Go Smear The Poison Ivy
15. Worrytrain – Fog Dance, My Moth Kingdom
[cd, Own/Konkurrent]
De Amerikaan Joshua Neil Geissler is sinds 2002 bezig met zijn project Worrytrain. Hij experimenteert met elektronica en vermengt dat regelmatig met akoestische geluiden van piano’s, cello’s, violen en mandoline. Hiermee creëert hij zowel buitengewoon experimentele sculpturen als filmische muziek, die tegen de ambient aanleunt. Maar zo perfect als op de nieuwe cd Fog Dance, My Moth Kingdom, zijn tweede dit jaar, is het nog niet eerder geweest. De cd opent met een prachtig pianostuk en subtiele elektronica, die wel memoreren aan Erik Satie, Max Richter en William Basinski. Hierna doen de strijkers en blazers hun intrede en krijg je prachtige muziek, die Steve Reich, Michael Nyman, Greg Haines, Johann Johannsson en Arvo Pärt op schitterende wijze verenigen. Dan volgt het werkelijk bij de keel grijpende “For Auschwitz”, die een impact heeft vergelijkbaar met de derde symfonie van Henryk Górecki. Na deze drie prachtige nummers, schakelt hij in “Thundertrance Interlude” ineens over op vernietigende elektro-noise, die het pijnlijkste van Merzbow en Venetian Snares naar boven haalt. Dit wordt gevolgd door het hemelse “Achtung, God”. Na een intro van piano en strijkers laat hij hier een Third Eye Foundation-achtige overgang horen met beats, hakkebord en andere elektronische geluiden die de schoonheid van de intro alleen nog meer weten te accentueren. Verderop de cd hoor je ook organische klanklandschappen zoals Deaf Center en Xela die kunnen maken en de filmische pracht van Rachel’s en Sylvain Chauveau. Zo weet hij steeds te variëren, waarbij de hoofdmoot toch wel gevormd wordt door de door melancholische klanken van de piano en strijkinstrumenten. De emotionele muziek weet je tot tranen te roeren en spreekt tot de verbeelding. Een bij de keel grijpend werk.
MP3:
Prelude For Piano And Malaria
Luister Online bij Myspace:
Achtung, God / Celestial Police
16. Clemm – Consider The Lilies
[cd, Cabin Music
]
Het gebeurt, ondanks de grote aanvoer van muziek, mij toch niet vaak dat een onbekende band meteen de juiste snaar weet te raken. Toch is dat bij het Amsterdamse Clemm wel degelijk het geval. Vanaf de eerste toon op Consider The Lilies is het aangenaam meegolven op een schijnbaar onuitputtelijke stroom melancholie. Hoofdverantwoordelijke Willem Janssen (keyboards, programmering, bas, contrabas, zang) legt samen met Sven Hamerpagt (gitaar, synthesizers, mix) de basis voor de muziek. De rest wordt op ingetogen wijze ingekleurd door een indrukwekkende, internationale gastenlijst. Een belangrijke rol is weggelegd voor Linda Klumpers, die de muziek met haar viool voorziet van een wonderschone, droefgeestige rand. In één song is het sfeervolle trompetspel te horen van Milan Mes. En dan heb ik nog niet eens iedereen genoemd. Ondanks de grote bezetting is het geluid tot in de kleinste details uitgewerkt. Op uiterst subtiele wijze worden de elektronische elementen vermengd met de akoestische. In feite maken ze een kruising tussen singer-songwritermuziek, idm, glitch, jazz, lichte experimenten, filmmuziek, postrock en pop, waarbij de nadruk tussen alles door eigenlijk op de eerst genoemde ligt. Er wordt zelfs even gerapt in een tegen de hiphop aanleunend stuk. Het zit qua geluid ergens tussen labels als Morr Music, 4ad, Anticon en Plug Research. Continu wordt er gevarieerd met de diverse ingrediënten. Toch leggen ze een consistent geluid aan de dag. Clemm filtert voor de luisteraars de mooiste ingrediënten uit de muziek van afgelopen 20 jaar en kneedt daar een eigen sound van. Dat levert echt oorstrelende, kippenvel opwekkende en adembenemende momenten op. Melancholie die zich in al haar schoonheid openbaart. Ik wil met clemm benadrukken dat ik niet snap dat dit soort grote releases in eigen beheer verschijnen. Deze cd kan de hele wereld veroveren. Alleen de opener “A Lily And A Frown” behoort al tot één van de mooiste liedjes van de laatste paar jaar.
Luister Online:
Consider The Lilies (Player start vanzelf)
17. Sylvain Chauveau – Nuage
[cd, Type/Baked Goods]
Op zijn zevende solo cd Nuage, dat is inclusief de 2 mini albums, grijpt de meesterlijke Sylvain Chauveau meer terug naar zijn eerdere cd’s Un Autre Décembre (2003) en Des Plumes Dans La Tête (2004), zij het op een meer minimalistische wijze. De cd bevat de soundtracks voor de films Nuage en Le Mains D’Andréa van Sébastian Betbeder. Sylvain Chauveau heeft er prachtig ingetogen soundtracks voor geschreven. De muziek bestaat hoofdzakelijk uit minimale pianostukken begeleid door uiterst droefgeestige strijkmuziek (viool en altviool). Slechts een enkele maal staat de piano of staan de strijkers er alleen voor. Ook creëert hij een stuk met gitaar en elektronica. Chauveau is een meester in het maken van melancholische muziek en ook hier toont hij weer zijn klasse. De sobere stukken zijn zeer emotioneel en expressief. De cd duurt slechts 35 minuten, maar staat wel van begin tot eind vol met kippenvel opwekkende schoonheid.
MP3:
Pauvre Simon
18. Julia Kent – Delay
[cd, Shayo]
Julia Kent is de celliste van Antony & The Johnsons en in het verleden ook van Rasputina, The Angels Of Light, Larsen, Rufus Wainwright, Mi And L’Au, Devendra Banhart en ga zo maar door. Solo weet ze zich ook prima te redden getuige haar prachtige debuut. Deze bevat droefgeestige cellopartijen, die het midden houden tussen pop en klassiek. Hiermee raakt ze naast haar eigen snaren ook de gevoelige van de luisteraar. Op filmische wijze openbaren zich schitterende emotionele taferelen. Nu ben ik toch al een grote celloliefhebber, maar Julia Kent weet de hemelse kant van het instrument wel erg goed te benadrukken.
Luister Online bij Myspace:
Arlanda / Gardermoen / Barajas / Elmas
19. Mirah And Spectratone International – Share This Place
[cd, K/Konkurrent]
Mirah, officieel Mirah Yom Tov Zeitlyn geheten, heeft nu maar eens een album gemaakt rond insecten. Daarvoor heeft ze Spectratone International als begeleidende band. Haar muziek weet al net zo te prikkelen en kriebelen als haar insecten. Ze combineert eigenzinnige folk met Balkan- en Joodse elementen. Dat serveert ze uit op een droefgeestig bord, waardoor het voor mensen zoals ik meteen een pluspunt is. Maar het hele album bestaat uit sterke songs, die je weten te raken tot op het bot. Het is een werelds geheel met een duidelijke Mirah stempel.
Luister Online:
Share This Place
20. Yasmin Levy – Mano Suave
[cd, World Village/Harmonia Mundi]
Yasmin Levy heeft een stem die je meteen inpakt. Nu is ze terug met haar derde cd Mano Suave, die ze zelf typeert als “a return to my Ladino roots”. Dit betekent dat ze haar bijzondere teksten weer op passionele wijze koppelt aan Joodse en Turkse muziek. Haar goddelijke, getourmenteerde stemgeluid wordt begeleidt door vele gasten op onder meer gitaar, percussie-instrumenten, ney, klarinet, zurna, darbuka, harp, qanûn, oud, contrabas, piano en zang. Zelf kan ze overigens pianospelen als de beste. Bijzonder is dat in de titelsong Natacha Atlas als gastzangeres te horen is, die overigens nauwelijks opvalt in vaak voorkomende Arabische decors. Deze muziek kan emotioneren als fado, weet te betoveren als een wonderschone flamenco, smaakt heerlijk kruidig als droefgeestige Turkse folk, deelt lief en leed met de Balkan en is net zo meeslepend als een sprookje uit 1001 nacht. Haar muziek is voor iedereen. Het is in schoonheid gedompelde melancholie die een sierlijke dans rond de wereld maakt. Adembenemend en ontroerend album!
Real Audio:
Irme Kero
Mano Suave
De mooie nummers 21:
Alaska In Winter – Dance Party In The Balkans (Regularbeat Recording Co.)
All Sides – Dedalus (Make Mine Music)
Amber Asylum – Still Point (Profound Lore)
At Swim Two Birds – Returning To The Scene Of Crime (Green Ufos)
Bat For Lashes – Fur And Gold (Echo)
Beirut – The Flying Club Cup (4ad)
Bloc Party – A Weekend In The City (Wichita)
Blonde Redhead – 23 (4ad)
Burial – Untrue (Hyperdub)
CocoRosie – The Adventures Of Ghosthorse And Stillborn (Touch And Go)
Colleen – Les Ondes Silencieuses (Leaf)
Crash Test Taurus – The Name Is An Anagram (Acidsoxx Musicks)
Crippled Black Phoenix – A Love Of Shared Disasters (Invada)
Dakota Suite – Waiting For The Dawn To Crawl Through And Take Away Your Life (Glitterhouse)
Alela Diane – The Pirate’s Gospel (Fargo)
Orion Rigel Dommisse – What I Want From You Is Sweet (Language Of Stone)
Elegi – Sistereis (Miasmah)
Eluvium – Copia (Temporary Residence)
Epic45 – May Your Heart Be The Map (Make Mine Music)
Giardini Di Mirò – Dividing Opinions (Homesleep)
Gultskra Artikler – Kasha Iz Topora (Miasmah)
Arve Henriksen – Strjon (Rune Grammofon)
Hanne Hukkelberg – Rykestrasse 68 (Nettwerk/Propeller Recordings)
Rafael Anton Irisarri – Daydreaming (Miasmah)
Eyvind Kang – Athlantis (Ipecac)
Eyvind Kang – The Yelm Sessions (Tzadik)
Library Tapes – Höstluft (Make Mine Music)
Lost In Hildurness – Mount A (12 Tónar)
Mostar Sevdah Reunion – Café Sevdah (Snail)
Murcof – Cosmos (Leaf)
Need More Sources – Shed (Moteer)
Neurosis – Given To The Rising (Neurot Recordings)
Nouvelles Lectures Cosmopolites – Threatening Devices (EDT)
Ölvis – Bravado (Resonant)
Mercedes Péon – Sihá (Disc Medi)
Pharaoh’s Daughter – Haran (Oy!Hoo)
Piano Magic – Part Monster
Shining – Grindstone (Rune Grammofon)
Tara Fuki – Auris (Indies Scope)
Thee, Stranded Horse – Churning Strides (Blank Tapes)
Thilges – La Double Absene (Staubgold)
To Kill A Petty Bourgeoisie – The Patron (Kranky)
Yellow6 – Painted Sky (Resonant)
door Jan Willem Broek