Onze zeer gewaardeerde collegae van het inmiddels rustende Mousique zijn nog altijd druk in de weer met muziek, maar schrijven erover op hun eigen tijdlijnen (sociale media) en wanneer ze er tijd voor hebben. Inmiddels hebben drie van de Mousquetiers, die ons het meest frequent van commentaar en tips hebben voorzien hun jaarlijstjes gereed. Leuk om alvast, voordat we zelf aan het eind van het jaar losbranden, te zien wat zij de mooiste, opvallendste dan wel meest bijzondere albums van afgelopen jaar vinden. En allen op eigengereide gepresenteerd!
Kees van den Berg
1) Bon Iver – 22, A Million (wat een ontregelende schoonheid in 10 cryptische liedjes vol geheimen)
2) Swans – The Glowing Man (wederom grijpt de band van Gira je naar de strot en laat je verdoofd achter)
3) Colin Stetson – Sorrow (3e symfonie van Gorecki opnieuw en zeer aangrijpend verklankt (eigenlijk verbeeld) door deze rasmuzikant c.s.)
4) Nick Cave – Skeleton Tree (hij moest even landen, maar wat een verpletterend requiem is dit geworden)
5) Michael Kiwanuka – Love & Hate (prachtige en rijk georkestreerde soul)
6) David Åhlén – Hidden Light (wat een verstillende en mystieke pracht!)
7) Meindert Talma – Jannes van der Wal (wederom, na ‘Werkman’, een geweldig album van één van Neerlands beste songsmeden, dit keer over een cult-dammer en diens sport, die ooit ook de mijne was)
8) Hammock – Everything and Nothing (postrock, ambient en dreampop van het allerschoonste soort)
9) Radiohead – A Moon Shaped Pool (het is lang geleden dat een nieuw album van Radiohoofd weer m’n hart bereikte. Hiermee gebeurde dat wis en waarachtig)
10) Chance the Rapper – Coloring Book (hét hiphop-album voor mij van dit jaar: een perfecte mix van rap, gospel en soul, met prima teksten en een fijne gastlijst)
11) Leonard Cohen – You Want It Darker (Cohen praat meer dan hij zingt, maar wat een teksten en wat een arrangementen! Blijkt het z’n zwanenzang te zijn: driewerf chips!)
12) Dirk Serries – Microphonics XXVI-XXXX: Resolution Heart (melancholische gitaar-ambient voor hoofd, hart en ziel)
13) Frank Ocean – Blonde (we hebben lang moeten wachten op de opvolger van meesterwerk ‘Channel Orange’ (2012), maar het was het wachten waard: bijna net zo meesterlijk is dit.)
14) Rats on Rafts/De Kift (Neerlands beste band en brutaal beloftevol Rotterdams bandje slaan de handen ineen en nemen elkaars repertoire op een geweldige wijze onder handen)
15) Gojira – Magma (natuurlijk moet er ook een metal-plaat in, want zonder deze muziek wordt het leven veels te gezapig. Dit is mijn favoriete van dit jaar: het beukt én raakt ook de gevoelige maatschappelijke plekken)
16) PJ Harvey – The Hope Six Demolition Project (wat een krachtige, poëtische liedjes blijft Polly schrijven die ook nog eens drijven in een fijn bad van gitaren en blazers)
17) Lambchop – Flotus (deze oorspronkelijk soulvolle countryband stoeit hier met elektronica – inclusief autotune – en het klinkt heel fijn!)
18) Steve Hindalong – The Warbler (tekstschrijver en drummer van The Choir – kent u die band? – komt met een solo-album dat bol staat van de prachtigste en eerlijkste liedjes)
19) The Avonden – Nachtschade (een band die zich vernoemt naar één van de klassiekers uit onze Vaderlandse letterkunde heeft bij mij een streepje voor. En dat worden twee strepen als ze ook nog eens absurde, droogkomische en bloedernstige liedjes produceren)
20) Paul Simon – Stranger to Stranger (dan ben je 75 en zit er nog steeds geen enkele sleet op je stem en dan kom je met zo’n heerlijk album, waar alleen al het titelnummer de aanschaf van deze plaat rechtvaardigt)
Peter (Don Pedro)
01. Leonard Cohen – you want it darker
02. The James Hunter Six – hold on!
03. Vaudou Game – kidayu
04. Moddi – unsongs
05. Nick Cave – skeleton tree
06. Agnes Obel – citizen of glass
07. Aidan Knight – each other
08.Julia Jacklin – don’t let the kids win
09. Taxiwars – fever
10. Efterklang – leaves the colour of falling
Daan Savert
1. Nick Cave & The Bad Seeds – Skeleton Tree
De oplettende lezer zag dit aankomen. Op nummer 1 met stip! Monumentaal mooi, pijnlijk indrukwekkend, menig wat tranen bij gelaten. Lees hier meer over wat het album met me deed http://www.lazarusmagazine.nl/…/hoe-god-verdween-huis-nick…/ en / of beluister de Kansel noch Wal-aflevering waarin hij voorbij komt: https://www.facebook.com/daan.savert/posts/10210785548331874?match=a2Fuc2VsIG5vY2ggd2FsLGthbnNlbCxub2NoLHdhbA%3D%3D
2. Radiohead – A Moon Shaped Pool
Mijn jeugdhelden waren terug dit jaar! En die terugkeer stelde niet teleur. Net alsof ook zij ondertussen het werk van René Girard gelezen hadden. Hier schrijf ik er meer over: http://www.lazarusmagazine.nl/…/jezus-antwoord-op-burn-the…/ Ook het concert (met die zenuwslopende aanloop) was onvergetelijk: https://www.facebook.com/daan.savert/posts/10209752334062163
3. Moddi – Unsongs
Covers van twaalf liedjes die allemaal ergens op de wereld verboden zijn. “Holy Mary, be a feminist, pray not for the mighty, but the meek.”
4. Ólafur Arnalds – Island Songs
Schoonheid zoals we dat gewend zijn van IJsland. Zelfs een in het Engels gezongen liedje (met een zangeres van een verder niet zo heel boeiend bandje) blijkt een voltreffer op dit EP’tje:
5. Jan Swerts – Schaduwland
“Ik had je nooit alleen mogen laten, Becky…” De titels zijn een goede weergave van de sfeer in deze muziek. Treurig en troostend, maar vooral heel erg mooi.
6. Meindert Talma – Jannes van der Wal
Of het nou gaat over onderwerpen waar ik veel mee heb (de Bijbel) of waar ik niks mee heb (voetbal), de muziek van Meindert Talma raakt bij mij altijd een snaar. Het eerbetoon aan dammer Jannes van der Wal hoort absoluut in mijn toplijstje. Met dit soort teksten:
“Je hoort dit misschien niet vaak
maar we hebben allemaal een draak
die ons ervan weerhoudt te leven
En al versla je hem niet helemaal,
het gevecht op zich is al een overwinning
Niet denken, jezelf niet kennen
of het bestaan van de draak ontkennen
dat is het allerergste.”
7. Gungor – One Wild Life: Spirit
Het echtpaar Gungor zie ik als geestelijke zielsverwanten in dit ene wilde leven. Of zoiets. Het was even wennen aan dit album, maar het bleek uiteindelijk weer helemaal raak.
“Consonance isn’t always peaceful
Dissonance isn’t always evil
Cross the line with so many people
Seek and ye shall find”
8. Leonard Cohen – You Want it Darker
“If you are the dealer, I’m out of the game […]
Hineni, hineni, I’m ready my Lord.”
Trump won de presidentsverkiezingen en daar ging Leonard Cohen, een duistere wereld achterlatend. Je bent een profeet of niet. Wat gaan we deze man missen.
9. Hammock – Everything and Nothing
Ik vind de muziek van Hammock altijd lastig te omschrijven. Past dan wel weer goed bij de titel van hun laatste album. Sferische ambient postrock, zoals het altijd al bedoeld was. Kale mistige velden en dichte bossen. Aan zo’n beschrijving heb je niks, dus luisteren maar:
10. Astronaute – Petrichor
Saaiheid is niet hetzelfde als soberheid. Als je aandachtig naar deze plaat luistert, realiseer je je weer hoe weinig er nodig is om te raken. Ontroerend album:
11. Jesu/Sun Kil Moon – Jesu / Sun Kil Moon
Mark Kozelek schoffeert en beledigt aan de lopende band, maar als het erop aankomt, maakt hij een parel als ‘Exodus’ waarin hij ouders die hun kind verloren hebben toezingt. Deze nummer 11 raakt nummer 1.
“The loss of a child has to be the hardest thing to bare
The loss of a child is something no parent is prepared
The loss of a child is simply unfair
—
For all bereaved parents – I send you my
love”
12. Marble Sounds – Tautou
Misschien wel het meest radiovriendelijke album uit deze lijst.
Pop met een dromerig randje.
“My friends say i’m dreamer and a clown
But that won’t slow me down
Now tuck me in and get me on a flight
To another place and time”
13. PJ Harvey – The Hope Six Demolition Project
“This is the Ministry
Of Defence
Stairs and walls are
all that’s left”
Lang leve protest, profetie, poëzie. Lang leve PJ Harvey. Vergeet ook haar woorden na de Brexit niet:
http://pitchfork.com/…/66371-pj-harvey-reacts-to-brexit-vo…/
14. Minor Victories – Minor Victories
Supergroepen: het gaat vaak fout! Een aantal muzikanten die bij verschillende goede bands actief zijn, doet een project samen en ineens is de chemie van al die bands weg en de inspiratie verdwenen.
Maar het kan ook goed gaan. Zoals bij Minor Victories! Met leden van Slowdive, Editors en Mogwai.
15. Bifrost Arts – Lamentations
Rouwen, hopen, klagen, bidden… het pakt in muziek vaak zo mooi uit.
Dat dit album uitkwam net toen ik in Colombia was, werkt waarschijnlijk mee aan de ervaring.
“I will hear what God proclaims
The Lord our God proclaims peace
Kindness and truth shall meet
Justice and peace shall kiss”
https://bifrostartsmusic.bandcamp.com/…/o-god-will-you-rest…
16. Sophia – As We Make Our Way (Unknown Harbours)
“It’s easy to be lonely
it’s easy to be sad
it’s easy to let go
And it’s easy to be glad
Another chance to change is avoided
Decisions left unmade
We’re the sum of our choices
and the chances we take”
Dat is wijsheid