[cd, City Slang/Konkurrent]
Sinds 1995 is het Duitse To Rococo Rot een uiterst eigenzinnige supergroep die postrock en elektronica samenbrengen dan wel afwisselen met elkaar. Op elke release weten ze weer te verrassen, doordat ze de diverse genres volledig uitbenen en combineren met experimentele muziek, krautrock, wave, leftfield, downtempo en IDM. De ene keer levert dat een zeer abstract resultaat op en soms pakt dat juist sfeervol of heel speels uit. Nu zit dat speelse al besloten in hun bandnaam, dat een palindroom is, ofwel iets dat omgekeerd ook een betekenis heeft en in hun geval letterlijk dezelfde. De groep bestaat uit bassist Stefan Schneider (ex-Kreidler, Mapstation, Music AM, September Collective, Hauntologists), gitarist/elektronicaspecialist Rober Lippok (Ornament & Verbrechen, Whitetree, B.I.L.L.) en diens broer, drummer en effectenman Ronald Lippok (Tarwater, Ornament & Verbrechen, Whitetree, Dakota Days). Ze hebben al dan niet samen met andere artiesten zo’n 10 gevarieerde, veelal instrumentale albums op hun naam staan, die ze tussen al hun andere projecten door met enige onregelmatigheid uitbrengen. De laatste is alweer van 5 jaar terug. Het is iedere keer weer afwachten wat ze hebben verzonnen.
Nu presenteren ze Instrument, dat ironisch genoeg met enige regelmaat de sfeervolle, bossanova-achtige zang van Arto Lindsay (Ambitious Lovers, DNA, The Golden Palominos, Lounge Lizards, Toy Killers, Gentle Safe And Natural) bevat. Maar de heren beschouwen de stem slechts als een instrument en niet als een aparte entiteit. En daar hebben ze eigenlijk gewoon ook gelijk in. Wat verder opvalt is dat de heren voor hun doen behoorlijk ritmisch en extrovert uit de hoek komen. Aan de andere kant weten ze ook een betamelijk abstract geluid aan de dag te leggen. In feite maken ze hier hun meest complete album tot nu toe, waar alles dat ze voorheen gemaakt hebben op ludiek wijze weten te combineren. Ik vind hun album The Amateur View uit 1999 nog steeds één van hun allerbeste, maar deze doet daar bepaald niet voor onder. Dat komt niet alleen door de enorme variatie en complexiteit, maar ook door de betoverende, biologerende atmosfeer. Het is echt een exceptionele cd van de buitencategorie geworden, die zich niet laat vergelijken met andere artiesten. Een heerlijk intrigerend album, dat weer eens iets totaal anders laat horen dan het gangbare.
door Jan Willem Broek