Æthenor – Betimes Black Cloudmasses
[cd, VHF/Konkurrent]
Mothlite – The Flax Of Reverie
[cd, Southern/Konkurrent]
Soms zijn er geen gitzwarte slepende gitaarmuren nodig om de mens angst aan te jagen. Zelfs de meester der duisternis Stephen O’Malley weet dat, ondanks zijn activiteiten bij Sunn O))), Lotus Eaters, Teeth Of Lions Rule The Divine, Khanate, Burning Witch, KTL en ga zo maar door. Hij vormt met niemand minder dan Daniel O’Sullivan (Guapo, Miasma & The Carousel Of Headless Horses, Mothlite) en Vincent De Roguin (Shora) het illustere gezelschap dat zich Æthenor noemt. De heren beperken zich met dit project vooral tot het scheppen van een bloedstollende atmosfeer. Ook op hun tweede album Betimes Black Cloudmasses is dat het geval. Hierop gaan ze nog ingetogener te werk. Hun piano-, gitaar- en orgelwerk worden ondersteund met elektronica. Ze maken er 3 lange ambientlandschappen mee, die doen denken aan de meest spannende Ennio Morricone muziek met naar eigen zeggen een flinke schep van Nurse With Wound, Coil, Current 93, Iancu Dumitrescu en Klaus Schulze. Doe daar nog de experimenten van Supersilent overheen en je krijgt een redelijk idee van het geheel. In het eerste stuk wordt je meegenomen op een rustieke, maar onrustige trip die ineens in het midden doorbroken wordt door een akelige en zeer effectieve schreeuw van Kristoffer Rygg (Ulver). Daarna wordt het weer rustig. In de stukken erna krijg je ook nog extra, improvisatorische percussie van N Collective leden Nicolas Field en Alexandre Babel. De productie is in handen van Antti Uusimaki (Mothlite). Het is duister, psychedelisch en tevens angstaanjagend mooi! Een derde cd van deze imponerende formatie met David Tibet zal later dit jaar nog verschijnen.
Producer en keyboardspeler Antti Uusimaki (Panic DHH) en zanger, gitarist en toetsenist Daniel O’Sullivan (Guapo, Miasma & The Carousel Of Headless Horses) slaan de handen ook ineen met het project Mothlite. En dat terwijl er ook net een nieuw Guapo album uit is. Op het debuut The Flax Of Reverie van Mothlite zetten ze harmonieuze klanken naast duistere, die de sfeer van Engeland rond de industriële revolutie in 1848 uit moeten ademen. Ze worden daarbij ondersteund door klarinettist, saxofonist Gilad Atzmon (Robert Wyatt, The Blockheads, The Waterboys), fagottist Chloe Herington (Chrome Hoof), violiste Sara Hubrich (Miasma & The Carousel Of Headless Horses) en drummer Jaime Gomez Arrellano. Tevens incorporeren zij verknipte samples van Pink Floyd, Coil, Cocteau Twins en Talk Talk in hun muziek. De lange tracks zijn bevreemdend en bevatten een merkwaardige spanningsboog door de heldere en duistere muziek die parallel, door elkaar en los van elkaar gecreëerd worden. De uitstekende zang van Daniel draagt hier zeker aan bij. Hij weet net als een Roger Waters pakkend te zingen, maar doet dat met een meer duistere ondertoon, waardoor je ook wel eens aan Sleepytime Gorilla Museum moet denken. Verder lopen de invloeden uiteen van Arvo Pärt en Talk Talk tot aan Pink Floyd, Seigmen, Ulver en Coil. Dat levert behoorlijk bezwerende muziek op, die naast vele wonderschone stukken ook scherp intrigerende momenten kent.
Æthenor MP3’s:
I
II
III
Luister Online bij Myspace naar Mothlite:
Riverside / The One In The Water
Luister Online naar Mothlite:
The Untouched Dew / Neverbegoodwood (klik op Sound)
door Jan Willem Broek