[cd, PAS]
The Jazzfakers vind ik nou meteen een nieuwsgierig makende naam. Dat Robert L. Pepper van het collectief PAS (Post Abortion Stress) onderdeel uitmaakt van het viertal en het feit dat hun gelijknamige debuut ook nog eens geproduceerd is door Martin Bisi (Motherhead Bug, Foetus, Cop Shoot Cop, Swans, Helmet, Unsane, John Zorn, Sonic Youth, Boredoms, Material) maakt het alleen maar interessanter. De muziek van Pepper, hier op viool en keyboards, kenmerkt zich namelijk doorgaans door een vrije geest, structuurloosheid en genre overstijgend, waardoor het meestal in de avontuurlijke buitencategorie uitkomt. Bisi weet altijd wel raad met een robuust geluid. Het kwartet uit New York wordt gecompleteerd door bassist Isaac Taylor, drummer Steve Orbach en saxofonist/toetsenist Dave Tamura. De bandnaam en producer geven eigenlijk al weg dat het hier niet om een traditionele jazzband gaat, maar één die rondom de jazz hun geluiden loslaten. Dat gaat dikwijls op improvisatorische wijze. De muziek is in feite een combinatie van jazz, avant-garde, noise, filmmuziek en experimentele muziek. Zwaar pompende baspartijen worden ondersteund door tribale drumstukken, saxofoonuithalen die soms behoorlijk kakofonisch kunnen worden en geestverruimende keyboardgeluiden. Her en der komen er ook de lekker onrustige vioolklanken bij. Ze beginnen vaak redelijk gestructureerd, maar naarmate de nummers vorderen vallen de raamwerken langzaam om en vloeit er puur vrij geluid. Dat levert zeer biologerende en bij de lurven grijpende muziek op. Muziek die je meesleept, wegduwt en gewoonweg weet te verrassen en verbazen. Het zijn dan ook niet direct jazzmuzikanten waar je aan moet denken, maar meer aan een wervelende cocktail van The Residents, Tuxedomoon, John Zorn, King Crimson, Ornette Coleman, John Lurie, Supersilent, Shining en Sun Ra. Het is al met al nóg interessanter dan ik op voorhand al gehoopt had. Uitzonderlijke klasse!
Luister Online:
The Jazzfakers (albumsnippers)
door Jan Willem Broek