[cd, Staubgold/Konkurrent]
Van het Duitse Staubgold label kan je van alles verwachten, hoewel het label zich meestal focust op de wereld van de eclectische en interessante elektronische muziek. Maar ook wereldse elementen worden door het label dikwijls omarmt. Nu brengen ze het gelijknamige album uit van de wel heel bijzondere groep Telebossa. Wie daar bossa nova op afstand in leest komt aardig in de buurt van hetgeen het duo Chico Mello (zang, gitaar) en Nicholas Bussmann (cello, elektronica) hier laat horen, met gastbijdragen van Hanno Leichtmann (drums, elektronica) en Werner Dafeldecker (contrabas). In feite zet Chico de basis neer met zijn bossa nova getinte singer-songwritermuziek, die overigens ook dikwijls opgeleukt worden met een fijne samba. Hij heeft een warme stem en een fijn tokkelspel in de hand. Daarnaast experimenteert hij er ook op los met milde stemkunsten en dwars getokkel. Nicholas voorziet het geheel van een buitengewoon fraaie omlijsting, die laveert tussen neoklassiek, avant-garde, experimentele muziek, elektro, jazz en minimal music. Ze brengen spannende zwoele liedjes en dwalen regelmatig op prettige wijze af naar de meer abstracte muziek. De ene keer is dat met een vol en bescheiden uitbundig geluid, op andere momenten is het haast stil en ingetogen. Continu weten ze daarbij een enorme spanningsboog op te bouwen waardoor de aandacht ook nooit verslapt. Deze uiterst bijzondere ontmoeting dan wel botsing van stijlen is zeer geslaagd en verrassend. Het houdt het vreemde midden tussen Edvard Grieg, Rachels, Joao Gilberto, Clogs en Antônio Carlos Jobim. Muziek van een verbluffende, biologerende en spannende schoonheid.
Luister Online bij Soundcloud:
Eu Sonhei Que Tu Estavas Tâo Linda
Samba Do Budista
door Jan Willem Broek