[cd, Secretly Canadian/Konkurrent]
De Canadese band Suuns heeft om juridische redenen hun eerdere naam Zeroes moeten laten varen. Ze debuteren evengoed met de cd Zeroes QC (waarbij QC zowel naar Quebec als Queen’s Council kan verwijzen). Hierop laten Ben Shemie (zang, gitaar), Joe Yarmush (gitaar, bas), Liam O'Neill (drums) en Max Henry (bas, keyboards) een onderkoeld maar stevig en meeslepend geluid horen. Dat komt omdat ze er dikwijls een moddervette beat en/of bas onderzetten, die ook nog eens een goede morotik bevatten. Daar doorheen mengen ze dan een noisy gitaar op een wijze waarmee ook een band als Joy Division venijnig uit de hoek kon komen. Ze leggen daarnaast ook die angstaanjagende psychedelische elektro aan de dag van Suicide, de adhd noise van Deerhoof, de spacerock van Spaceman 3, de krautrock van Can en Neu!, de beatgedreven wave-noise van Trans Am, indierock zoals die van Beck, post-punk elementen van A Place To Bury Strangers en nog veel meer. Dat alles halen ze dan weer door de blender, waardoor er een bijzonder smakelijke art-rock emulsie uitrolt. Deze is wisselend huiveringwekkend, intrigerend experimenteel, adrenaline opwekkend en simpelweg beklijvend. Naarmate het album vordert wordt je meer en meer gegrepen door hun geweldige formule. De cd sluit af met een Tyrannosauryus Rex cover “Orgab Blues”. Ze gaan werkelijk alle kanten op, zij het binnen een zeker psychedelisch kader en maken daarmee een sterke, maar duistere dwarsdoorsnede van de jaren 70 tot nu. Tijdloos en zwanger van de toekomst. Canada is alweer een ijzersterk band rijker.
Luister Online bij Myspace:
Zeroes QC (album)
door Jan Willem Broek