[cd, Low Point]
De eerste keer dat ik in aanraking kom met geïmproviseerde muziek, ligt ben ik bang al heel wat jaren terug. Ik vind het dan nog niet voor te stellen dat je goed moet kunnen spelen om goed te kunnen improviseren. Inmiddels weet ik wel beter. Wel is het zo dat iemand die geweldig speelt zeker niet altijd goed kan improviseren. Naast de meer reguliere releases gedurende een jaar zie ik altijd reikhalzend uit naar de kop noch staart releases, want die zorgen voor wat avontuur. Lastiger is het om een recensie te moeten schrijven over zo’n release, want goede improvisaties gaan nu eenmaal alle kanten op. Dat geldt ook voor het Australische duo Spartak, hoewel die alles redelijk binnen jazzy ambientkaders laten afspelen. De band, bestaande uit Shoeb Ahmad (gitaar, elektronica, veldopnames, stem) en Evan Dorian (drums, percussie, veldopnames), levert in 2008 hun uitstekende debuut Tales From The Colony Room af. Nu zijn ze terug met de cd Verona en dat op het interessante en vooral prestigieuze Low Point label. Ze fabriceren hier acht composities, die duidelijk minder ambient zijn dan op hun debuut en meer met de vrije hand gemaakt. Op subtiele wijze versnijden ze industriële, ambient, jazz, glitch, drones, post-punk en postrock elementen tot een vaak duister en gejaagd geheel, dat af en toe van fraaie veldopnames worden voorzien. De percussie instrumenten en gitaar vormen de basis waarmee ze lekker, maar altijd op ingetogen wijze weten te experimenteren en improviseren. Over de vaak struikelende percussieritmes en stuurloze gitaarklanken zetten ze lagen van rustieke muziek, waardoor het voor een geïmproviseerde release allemaal behoorlijk sfeervol blijft, zij het dat het daglicht er niet schijnt. Continu bouwen ze geweldige spanningsbogen op waardoor je tot het eind op de punt van je stoel zit. In de twee stukken “Sleepstalker” en “Second Half Clouded” zijn prachtig gezongen bijdragen te horen van respectievelijk Joseph McKee en Lucrecia Perez, die de muziek op schitterende wijze spookachtig inkleuren. Maar ook de rest is ijzersterk, waarbij grootse dingen op microniveau plaatsvinden. Er zijn niet direct vergelijkingen voorhanden, maar denk aan een steeds veranderende hybride van Tape, Rafael Toral, The Caretaker, This Heat en White Winged Moth en je krijgt een vaag idee. Dit is iets wat je simpelweg zelf moet ondergaan. Een uitgekiend groots en biologerend werk!
Luister Online:
The Waves To The Rails / Tweezer / Sleepstalker / Second Half Clouded
door Jan Willem Broek