[cd, Morr Music/Konkurrent]
De IJslandse muzikanten zijn het helemaal de laatste paar jaren. Ölvis, Stafræn Hákon, Sigur Rós, Múm, Blindfold, Mugison, Benni Hemm Hemm, We Made God en ga zo maar door. Ook Sindri Màr Sigfússon mag zich in 2007 in dat rijtje voegen met zijn melancholische, folkachtige popbandje Seabear. Daarvoor verricht hij overigens ook hand- en spandiensten voor Grizzly Bear. Na twee jaar is hij terug, maar ditmaal zonder berenvacht. Hij komt nu namelijk met Clangour van zijn nieuwste project Sin Fang Bous. Waarom hij van naam is gewisseld is niet helemaal duidelijk, want de muziek ligt redelijk in het verlengde van Seabear. Het is wellicht nog frivoler en gevarieerder. En ook leuker vind ik. Hij wisselt zijn folk-pop hier af met IDM, new wave, speelse beats en lichte experimenten. Dat alles met die typische, ijle IJslandse twist. Pakkende zangpartijen, elektronica, piano, gitaar, xylofoon, beats, strijkers, percussie, blaasinstrumenten, bas en uiteenlopende speelse klanken worden hier afwisselend aangewend om de catchy, veelal uptempo nummers te maken. De zeer rijk gedetailleerde songs klateren heerlijk uit je boxen en komen ergens uit tussen Tunng, Department Of Eagles, Psapp, Beach Boys, Sufjan Stevens, Stereolab en Stranglers. Een bijzonder innemende muzikant die Sigfússon of hoe hij ook heten wil. Clangour is een prachtig zomerse winterplaat.
Luister Online:
Advent In Ives Garden
door Jan Willem Broek