[cd, Hed Arzi]
De in Marokko geboren componist, percussionist en enigmatische zanger Shlomo Bar (1943) maakt al sinds 1977 sier met zijn band Habrera Hativeet (ook wel eens fonetisch vertaald als Habrera Hativit). Hij baart in die tijd opzien en doet stof opwaaien doordat hij in feite de eerste wereldmuziekband in Israël en zelfs de rest van de wereld start, waarbij hij naast Joodse muziek ook Sefardisch Afrikaanse en Oosterse invloeden in zijn veelal droefgeestige muziek mengt en Miles Davis en Bob Dylan ook tot de invloeden behoren. Ook de muzikanten zijn nog wel eens afkomstig uit landen als Iran, India en Marokko. De bezetting kent door de jaren heen nogal wat wisselingen, maar Shlomo is altijd doorgegaan met het verspreiden van zijn (vredes)boodschap en visie via plaat en indrukwekkende, bevlogen optredens. In beide gevallen bewijzen ze op unieke wijze, als ambassadeurs van de vriendschap geweldige muziek te kunnen maken die haast van een onaardse schoonheid is. Habrera Hativeet betekent dan ook iets als een “natuurlijke verzameling”. Ik heb 13 jaar een tape van ze in mijn bezit gehad zonder te weten welke geweldige band het is, totdat een Israëlische collega oppert dat het wel eens Habrera Hativeet kan zijn. Dat blijkt een schot in de roos en heeft me zelfs in staat gesteld deze band te ontmoeten en samen met een Joodse organisatie naar de Amsterdamse Melkweg te halen. Dat mede ter promotie van hun nieuwe, negende cd Low Clouds uit 2006. Ze hebben dan al 10 jaar geen cd meer uitgebracht. Er is verder ook nog een compilatie cd uit 2003 en een plaat van Shlomo Bar met David D’Or. Ook nu de zanger officieel voorbij de pensioengerechtigde leeftijd is, gaat hij verder met het maken van muziek. Het levert zelfs weer het nieuwe album In A Secret Of Solitary Prayer op. Op hun vorige album experimenteert de groep voor het eerst met elektronica, waarbij ook beats en ambientachtige klanken hun intrede doen. Dat laten ze op hun nieuwe werk achterwege, zonder dat het een terugkeer wordt naar hun oude sound. De band klinkt fris en als herboren. De enige zekere factor is de imponerende, gedragen zang van Shlomo die je werkelijk tot in je ziel weet te raken. Als ik die ergens mee moet vergelijken zou ik zeggen dat het een kruising van Charles Aznavour en Brendan Perry is, zonder dat de vergelijking echt opgaat. Hij heeft me ooit gezegd dat het Hebreeuws samen met het Joodse geloof de enige vaste waarden zijn in zijn leven en dat met name de taal een grote rol speelt. Dit zonder enige poging mensen te overtuigen ofzo. Een feit is dat zijn stem je diep weet te raken. Dat is nu hij verder in het leven is alleen maar meer geworden. De muziek is weer meer traditioneel, maar niet typisch Joods. Naast Shlomo Bar (zang, darbuka) spelen dan ook de in Iran geboren santur-speler Menashe Sasson, de gitaarvirtuoos Ilan Ben-Ami (ook cümbüs, oud), de tablaspeelster, zangeres en Shlomo’s vrouw Yael Offenbach, de bassist Ilan Aviv (tevens keyboard, santur, drums, gitaar) en violist Nir Sarussi mee. Live spelen er nog wel eens anderen mee. Naast de genoemde instrumenten zijn verder nog de Joodse mondharp, klarinet en diverse strijkinstrumenten te horen die door de gasten bespeeld wordt. De cd bevat weer een mengsel van Joodse, Afrikaanse, Indiase en Sefardisch Afrikaanse muziek vermengt met een soort wereldse blues. In 3 tracks is er nu ook vrouwelijke zang te horen, eenmaal van Yael en tweemaal van gastzangeres Liora Itzhak. Die laatst genoemde komt oorspronkelijk uit India, uit een Joodse Indiase familie, die hier in Hindi zingt. Dit geeft het album weer net een andere, bijzondere sfeer mee. Al de muziek op het album is bevlogen, krachtig, onaards, uiterst melancholisch, ontroerend en van een uitzonderlijke schoonheid. De (her)definitie van pure wereldmuziek. Ze zijn groot in Israël, maar verdienen ook een heel groot publiek daarbuiten. Dit is een cd van ongekende wereldklasse!
Luister Online:
In A Secret Of Solitary Prayer (albumsnippers)
Luister Online bij Myspace:
Halayla
door Jan Willem Broek