[cd, Ashmont Records/One Little Indian/Konkurrent]
Of je van de zon houdt? Het lijkt eerder een argwanende dan een serieuze vraag van de Scud Mountain Boys. Wellicht dat ze hun muziek schrijven in zon overgoten baai van Massachusetts, waar ze vandaan komen, maar wie hen nog van voorheen kent weet dat het meestal de melancholie is die wint. Voorheen, want na hun albums Dance The Night Away (1995), Pine Box (1995) en Massachusetts (1996) blijft het op een enkele compilatie na stil. Mogelijk heb je zelfs nog nooit van ze gehoord. Gezien de andere projecten van hun frontman Joe Pernice (solo, Chappaquiddick Skyline, The New Mendicants, Pernice Brothers) lijkt een vroeg einde hun lot. Jammer, want het is echt een hele fijne band die op verfijnde wijze countryrock aan Americana, altcountry en singer-songwritermuziek weet te koppelen.
In eerste instantie dacht ik bij Do You Love The Sun ook, mede door het One Little Indian label, dat dit om een andere, gelijknamige band gaat. Maar de mannen van Scud Mountain Boys zijn na bijna 17 jaar gewoon weer terug. Een grote verrassing in alle opzichten. Naast zanger/gitarist Joe Pernice zijn het nog altijd bassist/zanger Stephen Desalniers, gitarist Bruce Tull en drummer/gitarist Tom Shea die hem vergezellen. Ze worden nog versterkt door toetsenist Ken Maiuri en zanger Frank Padellaro. Eigenlijk is er niet eens gek veel veranderd, behalve dat ze een meer gerijpt geluid laten horen. Daarmee bedoel ik niet dat ze ouder klinken, maar ze weten de details nog beter aan te brengen en hun sobere muziek sterker neer te zetten. De zang is soepel, jong en pakkend. Ze leggen wederom een heerlijk melancholisch geluid aan de dag, dat een smakelijke mengelmoes is van Americana, folk, altcountry en indie. Het roept associaties op met Pavement, Lambchop, Wilco, Johnny Cash, Friends Of Dean Martinez, Calexico, Tim Hardin, Dakota Suite en soms ook door de zonnige melodielijnen met de Beach Boys. Ondanks dat dit allen namen uit het verleden zijn en de nostalgie de boventoon voert, klinkt de muziek fris en modern. Naast 9 eigen tracks brengen ze ook een fraaie cover van John Barry’s “Theme From Midnight Cowboy” ten gehore. Een heerlijk album voor de zwoele zomeravonden, maar ook voor de herfst die alweer op de deur klopt. Hopelijk krijgt dit een vervolg, want kwaliteitsmuziek als deze is een groot goed tussen het hedendaagse aanbod.
door Jan Willem Broek