[cd, Alien Transistor/Konkurrent]
Er zijn maar liefst vier jaren over heen gegaan voordat de Duitse supergroep Saroos met een opvolger komt. Op het gelijknamige debuut bestaat de band uit Christoph Brandner, die al deel heeft uitgemaakt van Potawatomi, Village Of Savoonga, Anna Karenina, Slum Lords, Cobra 2000, Lali Puna, Console en de Tied+Tickled Trio, plus Florian Zimmer die op zijn beurt Camp@, Fred Is Dead, Jersey, Iso68 en Lali Puna op zijn CV mag zetten. Ze werken op hun eersteling met veel gasten die hun ritmische muziek fraai van details voorzien. Op de tweede cd See Me Not, wederom uitgebracht op het Notwist-label Alien Transistor, is ook Max Punktezahl (Notwist, Contriva, Masha Qrella, Jersey, Lali Puna), op het debuut nog te gast, toegetreden tot de band. Als trio laten ze al meteen een voller geluid horen. Ze brengen hun elektronica, bas, gitaren en percussie-instrumenten in stelling om een zeer ritmisch geheel neer te zetten. Daarmee laveren ze op pakkende wijze van jazz, krautrock en avant-garde naar postrock, hiphop en no/new wave met tevens Oosterse, filmische en mysterieuze elementen. De meeste nummers zijn puur instrumentaal, maar her en der duiken wel wat zangflarden op. Het is een genreoverstijgend album geworden, waarbij de nadruk op de lekker pakkende ritmes ligt. Deze zijn gehuld in een nachtelijke, melancholische atmosfeer en stuiteren onder de verder uitstekende muziek. De associaties lopen dan ook uiteen van The Notwist, Jaga Jazzist, Tortoise, Alias, Chronomad, The Album Leaf, Neu en Tortoise. Het geheel is sterk geproduceerd door Odd Nosdam. Ze brengen dan slechts 34 minuten aan muziek, maar dat levert wel een grote en onuitwisbare indruk op. Sublieme, biologerende pracht.
Luister Online:
See Me Not
door Jan Willem Broek