Dit jaar is over twee plakken vinyl (of op een cd) het nieuwe album Quadtych van Cam Deas uitgekomen op zijn eigen label Present Time Excercise. Deze twee platen zijn gescheiden van elkaar uitgebracht, deel een in februari met een bijhorende Europese tournee en deel twee in mei.
Op zijn eerste voiledige album, My Guitar Is Alive And It’s Singing (blackest rainbow, 2009), laat hij al duidelijk horen dat hij een begaafd gitarist is met een duidelijke focus op finger-picking. Het werk doet veel denken aan moderne gitaristen zoals James Blackshaw en Steffen Basho-Junghans, maar ook de meer traditionele Takoma style komt terug. Toch, weet hij ondanks deze referenties een duidelijk eigen stijl te ontwikkelen.
Met zijn nieuwe album wordt ook een andere voorliefde duidelijker: minimal music en improvisatie (wat op verscheidene CD-R releases ook al duidelijk te horen was). In de vier delen die deze releases bevatten weet Deas dan ook naadloos ragas te combineren met improv en minimale stukken.
Al de verschillende elementen komen in goed gedoseerde variatie in de stukken terug, al lijkt er wel een iets grotere nadruk te liggen op het experiment. Hiervoor maakt hij gebruik van veel uitgesponnen drones en totaal tegenovergesteld extreme plukken aan de snaren. Cam Deas is op deze release dan ook een stap verwijderd van het normale gitaar spel al laat hij in het derde deel duidelijk horen ook oog te hebben voor goed ontwikkelde melodieën. Echter in het afsluitende stuk, deel vier, stapt hij wel duidelijk het verste hier vandaan. In dit stuk horen we dissonant gitaar spel die bij de eerste luisterervaring mogelijk irritant kan klinken. Pas na een paar luisterbeurten begint deze ook echt op je in te werken en is hier de pracht ook in terug te horen.
Anders dan veel van zijn collegas toont Cam Deas op dit album een ruime blik buiten de kaders van de traditonele finger-picking folk te hebben. Natuurlijk zou je kunnen verwijzen naar James Blackshaw die op zijn laatste twee albums het instrumentarium heeft uitgebreid en op minimal music gebaseerde stukken laat horen. Echter blijft hij wel zeer trouw aan de composities die hij op eerdere werk ook al bracht. Deas gaat hier in een stap verder door echt totaal verschillende stijlen te combineren terwijl hij juist wel bij een instrument blijft, zijn vertrouwde 12 snarige akoestische gitaar.
Persoonlijk vind ik Volume 1 (de eerste twee nummers) de meest intrigerende luisterevaring vanwege de grote variatie en het geweldige experiment. Volume 2 is in dat op zicht meer een groei plaat die wat meer tijd nodig heeft.
Maar het kan veilig worden gezegd: Cam Deas bewijst toch wel een van de interessantere gitaristen van het moment te zijn. Iemand die meer aandacht verdient dan hij nu krijgt.
De twee LP’s zijn gelimiteerd tot 500 stuks en de CD is vergrijgbaar in een editie van 1000.
Luister hier een mix van de vier nummers.
Quadtych Taster Mix by camdeas
http://www.presenttimeexercises.com/