[cd, Black Basset Records/Mandaï/Five Roses]
Wat ik het meest ga missen als ik stop met recenseren, zijn toch wel die complete verrassingen die je soms op de mat ploffen. Van die groepen, waar je anders wellicht nooit van gehoord zou hebben. Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van hetgeen ze brengen, maar ze duiken gewoonweg onder de radar van de alledaagse media, genres en noem maar op. Zo’n typisch geval is ook het uit Le Mans (Frankrijk) afkomstige duo Quadrupède. De leden heten of noemen zich Lemien Dacoq en Smaseph Jolley. In 2013 brengen ze hun gelijknamige, 3 nummers tellende mini uit. Hierop weten ze een avontuurlijk geluid aan de dag te brengen dat zowel opzwepend als intrigerend is. Ze koppelen namelijk math rock en noise aan complexe elektronische arrangementen die soms zelfs richting de drum’n’bass koersen. Daarmee hebben deze “viervoeters” een indrukwekkend visitekaartje achtergelaten.
Op hun net verschenen debuut T O G O B A N gaan de twee verder met de eerder ingeslagen weg, al grijpen ze nog breder om zich heen. De hoofdmoot wordt gevormd door de math rock, maar dit larderen ze met prog-, post- en krautrock, noise, metal, Afrikaanse elementen, stemsamples en allerhande elektronica. Met name door het speelse gebruik van die elektronica weten ze het verschil te maken. Of dit nu psychedelische, sfeervolle dan wel dance gerichte klanken zijn, ze weten het prachtig in te bedden in hun gitaarsound en deze naar een energiek en hoger niveau te tillen. Daarbij lopen de referenties uiteen van Don Caballero, Papier Tigre, The Mars Volta en Chevreuil tot Trans Am en 65daysofstatic. De groep verslapt geen enkel moment en weet je met hun 7 nummers ruim 26 minuten aan de luidsprekers te kluisteren. Een sensationeel en opwindend debuut, dat ik voor geen goud had willen missen!
door Jan Willem Broek