[cd, Blackest Ever Black/Konkurrent]
Wat hebben Cold Cave, Em Dath Rir, Nihilist Assault Group, Noose Ensures Survival Wants And Needs, Exploring Jezebel, Football Rabbit, Machinegun Warfare, Taylor Bow, Ash Pool, Christian Cosmos, Christmas Trees, Parrot, Macroprurient, Nuclear Pig Shit, River Magic, Smashed Femur Dance Party, Tortured Hooker, Vatican Shadow, Vegas Martyrs, Window Cleaning By Ian, Winter Soldier, Young Lords en Prurient met elkaar gemeen? De koelkast gaat naar degene die de uit Los Angeles afkomstige artiest Dominick Fernow heeft genoemd. Deze artiest maakt al sinds eind jaren 90 muziek in de meer obscure uithoeken van de muziek, waarvan Cold Cave, Vatican Shadow en Prurient denk ik nog het meest naar de oppervlakte zijn komen drijven.
Met dat laatste project heeft hij al menig release uitgebracht als Prurient, waarvan de output nogal eens verschilt. Allen worden gekenmerkt door een gitzwarte atmosfeer en nogal duistere elementen en onderwerpen. De ene keer gaat dat richting de noise of black metal en op andere momenten juist richting experimentele muziek, elektronisch agressie, EBM, soundcapes of een mengelmoes dat alles. Van Godflesh tot Frontline Assembly. Hiernaast runt hij ook alweer sinds 1999 het label Hospital Productions.
Voor zijn nieuwste cd Through The Window kiest Fernow meer het pad van de Europese techno. Dit last hij schijnbaar moeiteloos aan elementen uit de industrial, dark ambient en IDM. Ondanks het raam in de albumtitel schijnt er geen straaltje licht in deze muziek. Het is duister, grimmig, naargeestig en onheilspellend. Toch weet het je direct in te pakken. Hij presenteert 3 spannende tracks van rond de 18, 4 en 10 minuten. Met name in die lange tracks weet hij met moddervette beats en een duistere atmosfeer een verslavend hypnotiserend geheel neer te zetten. Gewillig laat je jezelf meevoeren langs vampiers, monsters, donkere spelonken met niet thuis te brengen dingen en alles wat het daglicht niet verdraagt. Het interesseert je niets, want de krachtige muziek beukt je overal doorheen. Het haalt het beste naar boven van Demdike Stare, Black Lung, Snog, The Field en Markus Guentner, alleen dan vanuit een donkere kamer gebracht. Het is muziek die fysiek en mentaal iets met je doet en waarbij je aan de grond genageld het over je heen laat komen. Bloedstollende pracht!
door Jan Willem Broek