[cd, Thrill Jockey/Konkurrent]
Men waarschuwt wel steeds voor een nieuwe IJstijd, maar volgens mij moeten we eerder uitkijken naar een nieuw Stenen tijdperk. De één na de andere band gaat namelijk weer stonerrock maken. Maar wellicht als je een naar koeienstront stinkende boerderij hebt in Virginia, dat je om begrijpelijke redenen op een dag je riek voor een gitaar inwisselt en de boerderij van je pa en ma ombouwt tot studio om vervolgens die instrumenten eens flink van jetje te geven. Hoe het ook zij de broers Van (gitaar, zang), Jennings (bas, keyboards, zang) en Lain Carney (drums, zang) raggen als Pontiak de ene na de andere plaat vol. Dat gaat meestal gepaard met stevig, psychedelisch gitaarwerk waar de energie vanaf spat. Op hun vijfde cd Living hebben ze de songs zo gemaakt dat je het album eigenlijk in z’n geheel moet luisteren, omdat er een bepaalde lijn inzit. Dit neemt wel wat weg van hun normaal gesproken spontane en dynamische sound, maar het is wel meer consistent geworden. Ze brengen hier gruizige stonerrock ten gehore en wisselen dat af met bluesrock, noise uitspattingen, akoestische mijmeringen en psychedelische rock, waarvan de helft nu instrumentaal. Dat met nummers die feilloos in elkaar overgaan, maakt het wel eens dat je even de weg kwijt bent, maar de moddervette rock komt hier wel heerlijk uit je boxen stomen. Overigens is de balans tussen de rauwe harde songs en de meer zachte stukken hier prima. Het is laveren tussen Masters Of Reality, Queens Of The Stoneage, Sonic Youth, Pink Floyd en Melvins. Lekkere raw power!
Luister Online:
Living (album) (klik op de tracks in de rechterkolom)
door Jan Willem Broek