[cd, Leaf/Konkurrent]
Naast liefhebbers van enkel de traditionele jazz, heb je ook pure jazzhaters. Toch is er tussen hen een fraai deelgebied, waar beide zich thuis kunnen voelen. Bands dan wel artiesten als Cinematic Orchestra, Portico Quartet, Bohren Und Der Club Of Gore, Kieran Heben & Steve Reid, Jagga Jazzist en Nils Petter Molvær zijn daar het levende bewijs van. Een groep die je ook tot die vrijstaat in de jazz mag rekenen is het Britse Polar Bear, dat het geesteskind is van drummer Sebastian “Seb” Rochford (Acoustic Ladyland, Basquiat Strings, Fulborn Teversham, Menlo Park, The New Westbrook Orchestra, Oriole, Sons Of Kemet, Trio Libero). Hij wordt bijgestaan door contrabassist Tom Herbert (Acoustic Ladyland, The Invisible, Jade Fox, Finn Peters Quintet, Timeline, Meta Meta, Synergy), tenorsaxofonist Mark Lockheart (Hook Horns, Loose Tubes, Roger Beaujolais Quintet, The Scratch Band, Vibraphonic) en elektronicaspecialist/gitarist John Burton (aka Leafcutter John). Een team om U tegen te zeggen. Ze debuteren al in 2003 met Dim Lit. Met het album erna Held On The Tips Of Fingers uit 2005 winnen ze zelfs een Mercury Music Prize. Dan brengen ze nog de sterke albums Polar Bear (2008) en Peepers (2010) uit, allemaal gericht op de cross-overmuziek zonder dat op geforceerde wijze te doen. Ze knopen hun jazzsound aan genres als hip hop, rock, minimal music en filmmuziek. Door de vele neven- dan wel andere activiteiten van alle muzikanten lijkt de band daarna een vroege dood te sterven.
Tot daar plotseling de vijfde cd In Each And Every One op de mat ploft. Hierop presenteren ze 11 nieuwe composities die weer het kruispunt aan de genoemde stijlen opzoekt. Ze brengen minder rock en meer jazz en improviseren er lustig op los. Het knappe is dat ze met dit complexere geluid de luisterbaarheid nooit in gevaar brengen. Sterker nog, dit is misschien wel hun meest toegankelijke werk tot dusver geworden en tegelijkertijd hun meest ambitieuze. Hun free/impro/post/nu/cool jazz met wereldse elementen wordt stevig ingebed in de ritmische elektronica en percussiepartijen. Het resultaat hiervan is dynamisch, spannend, meeslepend en bovenal intrigerend. Op de momenten dat het ingewikkeld of haast kakofonisch wordt gooien ze er weer zoveel tot de verbeelding sprekende ingrediënten tegenaan dat het toch doorwaadbaar blijft. En in de stukken waar ze gewoonweg mooie muziek maken bestrooien ze weer met gepeperde elementen, waardoor het boeiend blijft. De uiterst beweeglijke en veelzijdige muziek komt ergens uit tussen Acoustic Ladyland, John Zorn, Jaga Jazzist, Portico Quartet, Kieran Hebden & Steve Reid, William Hooker, Miles Davis en Kammerflimmer Kollektief. Ze weten een diepe indruk achter te laten zonder per se te behagen en bieden daarmee veel voor velen. Een onnavolgbaar luisteravontuur!
door Jan Willem Broek