[cd, Sub Pop/Konkurrent]
Gewoon 10 jaar lang doen waar je keihard de beste in bent, dat is wat de heren van Pissed Jeans nu bewerkstelligd hebben. Ze maken een aanstekelijke mix van hardcore, noise en punk en weten daarin behoorlijk te variëren qua dosering. Het is rauw, het is lekker en broodnodig naast alle softe muziek. Ze hebben nu 3 albums uitgebracht, Shallow (2005), Hope For Men (2007) en het geweldige King Of Jeans (2009). En boze spijkerbroekdragers zijn het, het antigeluid tegen de pakken en het systeem of zaken die in hun ogen niet goed zijn.
Nu is er eindelijk de opvolger Honeys. Nee, ondanks dat er een lange tijd overheen is gegaan is het geen lang album. Gewoon 35 minuten met compacte songs, zoals het hoort bij stekelige werken als deze. Of Matt Korvette (zang), Randy Huth (bas), Bradley Fry (gitaar) en Sean McGuinness (drums) getuige de albumtitel lieverdjes zijn geworden? Natuurlijk niet. Ze klinken nog steeds woedend en weten dat lekker te kanaliseren tot puntige tracks waarin ze al hun frustraties kunnen botvieren. Dat doen ze overtuigender dan ooit. Maar toch is er wel iets veranderd. Ze brengen nu meer nuances aan, waardoor de muziek op sommige punten wat subtieler is geworden. Nooit soft hoor, het is meer het verschil of je iets met een kettingzaag of gewoon een handzaag bewerkt. Deze variatie pakt erg goed uit, waarmee ze wel wat van Grinderman weghebben op die meer “subtiele” momenten. De productie is in handen van Alex Newport (onder andere At The Drive-In, Male Bonding, Bloc Party), misschien dat dit heeft bijgedragen tot deze verandering. Maakt niet uit, de muziek is ijzersterk. Overstuurde bas- en gitaargeluiden met stevige percussie, motorzang en een gezonde dosis humor maken het onweerstaanbaar. Ze komen met hun krachtige sound verder ergens uit tussen Birthday Party, Black Flag, Butthole Surfers, Brutal Juice, Dead Kennedys, Jezus Lizard, Unsane, Fugazi, Nirvana en Godheadsilo. Dat in wisselende mate, want Pissed Jeans heeft zeker een eigen sound. Een steengoede plaat met ballen!
door Jan Willem Broek