[cd, Aagoo/Cargo]
De opmars van de Fransman Philippe Petit als artiest lijkt niet te stuiten. Eerst runt hij jarenlang het noise label Pandemonium en vervolgens het prestigieuze elektronicalabel BiP_Hop. Tegelijkertijd is hij een graag geziene DJ, recensent en radiopresentator. In 2007 start hij dan als muzikant in de supergroep Strings Of Consciousness en werkt hij vervolgens samen met uiteenlopende artiesten als Lydia Lunch, Foetus, Cosey Fanni Tutti, My Brightest Diamond, Graham Lewis, Barry Adamson, Scanner, Simon Fisher Turner, Justin Broadrick en veel meer. Vorig jaar is een druk jaar, want er verschijnen maar liefst 3 cd’s met zijn naam erop. Allereerst Henry: The Iron Man, de door hem gedroomde industrieel avant-gardistische soundtrack voor “Eraserhead”. Bevriende artiesten vanuit de hele wereld hebben delen hiervan verwerkt wat de eerste Philippe Petit & Friends cd (Reciprocess: +/vs.) oplevert, die je overigens vaak gratis ontvangt bij de aanschaf van de eerstgenoemde cd. Daarnaast verschijnt de zeer duistere cd Fiends With A Face, die hij samen met James Johnston (Gallon Drunk, Bad Seeds, Faust) heeft gemaakt. Eerder dit jaar verschijnt van het samenwerkingsproject met K11/Pietro Riparbelli de gitzwarte industrial cd The Haunting Triptych en tevens de tweede Philippe Petit & Friends cd Silk-Screened, waarbij hij daadwerkelijk samenwerkt met zijn gasten en dat het geen veredeld remix project is geworden. Onder meer trompettist Andy Diagram (James, Pere Ubu, Pale Fountains, Frank Black,The Spaceheads), gitarist Hervé Vincenti (Strings Of Consciousness, Foern-Set, Luc Ferrari) en celliste Bela Emerson geven daar acte de presènce. Samen met Petit maken ze muziek die het midden houdt tussen jazz, kamerrock, postrock, klassiek, avant-garde en filmmuziek. Elke project waar Petit aan begint klinkt anders, hetgeen hij ook nastreeft. Wel is het allemaal van grote klasse. Nu is er al de derde Philippe Petit & Friends cd A Scent Of Garambrosia. Naast de 3 genoemde artiesten hierboven, blijkbaar puilt zijn telefoonboek uit van de musici, zijn ook harpiste Raphaelle Rinaudo (Strings Of Consciousness), tubaspeler Tom Heasley, cellist Fred Lonberg-Holm (The Flying Luttenbachers, Valentine Trio, Lightbox Orchestra, Vandermark 5), violist James Johnston, violiste Maria Grigoryeva, celliste Helena Espvall (Espers, Fursaxa), violist Alexander Bruck (National Mexican Orchestra) en percussionist Richard Harrison (Nico, Stockhausen & Walkman, Red Krayola, Spaceheads) te horen. Zonder gehoord te hebben is het al indrukwekkend te noemen. Opvallend is dat hij gebruik maakt van veel strijkmuzikanten. Petit wil met zijn medewerkers de grenzen van de moderne cinema verder verkennen met hedendaagse muziek, iets dat hij met zijn eerste album en met die van James Johnston ook al heeft gedaan. Met meerdere films in het achterhoofd begint hij met componeren of beter gezegd start hij zijn ontdekkingstocht. Hij begint bij Twin Peaks van David Lynch, een groot voorbeeld voor Petit. Hierin wordt het woord “Garmonbozia” omschreven als “pijn en lijden dat geconsumeerd wordt”. Daarnaast heb je ambrosia, voedsel voor de Goden. Petit heeft die twee woorden verlijmt tot “garambrosia”, waarmee ik alleen maar wil zeggen dat hij telkens tracht zijn eigen werkelijkheid te scheppen met stukken bestaande realiteit. In dit geval is dat een neoklassieke, thrillerachtige setting waar ook elementen van avant-garde, jazz, folk en experimentele muziek te vinden zijn, waarbij hijzelf gewapend is met veldopnames, elektronica, elektro-akoestische bewerkingen en draaitafels. Het is bloedstollend, zowel door de continue spanning als de intrigerende schoonheid die van de stukken uitgaat. Je moet daarbij denken aan een caleidoscopische mix van Balanescu Quartet, Kammerflimmer Kollektief, Bohren & Der Club Of Gore, Miles Davis, JG Thirlwell, Boxhead Ensemble, Set Fire To Flames, Kronos Quartet, Tape, Strings Of Consciousness, Ennio Morricone, Philip Jeck en natuurlijk David Lynch. Philippe Petit levert in korte tijd alweer een geniaal werk af!
Luister Online bij Myspace:
When A Seahorse Meets A Seafish… / Night Elves Jukebox / The Moon Woman
door Jan Willem Broek