[cd, Erased Tapes/Konkurrent]
Music for falling from trees
Music for a sleeping sculpture
Music for contemporary dance
Music for congregation
Music for grace and mercy
Music for confluence
Het klinkt haast als een songtekst, een gedicht of iets dergelijks maar het zijn allemaal albumtitels van de jonge, bevlogen en uiterst gevarieerde componist, (sessie)muzikant en multi-instrumentalist Peter Broderick. En ook allemaal soundtracks van films dan wel dansvoorstellingen. De Amerikaan, die tegenwoordig in Berlijn woont, wordt in januari pas 25, maar zijn staat van dienst is werkelijk onvoorstelbaar. Niet alleen brengt hij vele solowerken uit, die laveren tussen folk, singer-songwritermuziek, meer abstracte muziek en neoklassiek, hij maakt ook albums samen met Machinefabriek, Rauelsson, Laura Arkana, Matthew Robert Cooper en Takumi Uesaka. In groepsverband is hij terug te vinden in Norfolk & Western, Loch Lomond, She & Him, Horse Feathers en wat vaker bij Efterklang. Daarnaast geeft hij acte de presènce op platen van A Winged Victory For The Sullen, Heather Woods Broderick, Laura Gibson, Dustin O’Halloran, Jasper TX, Library Tapes, Yann Tiersen, Canon Blue, P. Jørgensen, Our Broken Garden, Dolorean, Blitzen Trapper, Caitlin Park en op menig ertoe doende compilatie. En geloof het of niet, dan heb ik nog lang niet alles opgenoemd. Deze muzikale duizendpoot of beter veelvraat lijkt energie te hebben voor tien, maar zet dat ook nog eens om in kwaliteit. Binnenkort is hij overigens samen met zuslief Heather te horen op de 7” van hun vader Steven Broderick en zal het debuut van Oliveray (Peter Broderick+Nils Frahm) het licht zien.
Zijn nieuwste cd heet Music For Confluence, hetgeen de soundtrack is van de docu-film Confluence van Jennifer Anderson en Vernon Lott. Deze gaat over het stadje Lewiston waar rond 1980 opvallend veel jonge meisjes worden vermist en/of vermoord. Een luguber thema dus, vandaar dat Broderick ook weer eens van zijn meer duistere zijde laat horen. Op eerdere releases heeft Broderick ook al aangetoond zowel prachtige singer-songwritermuziek (Home) te kunnen maken als cd’s met een meer abstracte, duistere en neoklassieke aanpak (Float), waarvan deze nieuwe een mooi voorbeeld is. Voor het beluisteren van de cd is het overigens geen enkel bezwaar dat zonder beelden te doen, aangezien de muziek geheel op zichzelf kan staan. Broderick componeert en speelt hier alles zelf. De bovenliggende instrumenten zijn viool, piano, gitaar, cello en allerhande elektronica, die zijn hoofdzakelijk instrumentale composities prachtig droefgeestig en dikwijls ook duister inkleuren. In 5 van de 13 tracks wordt hij terzijde gestaan door zangeres Arone Dyer (Buke And Gass) die daar zorgt voor wat etherische, spookachtige klanken en bijna zang. Broderick weet alle ingrediënten goed te doseren en variëren, waardoor er een spannend en telkens verrassend geheel ontstaat. En of de compositie nou slechts 1,5 minuut duurt of bijna 7 minuten, het zijn stuk voor stuk afgeronde mini-soundtracks. Dat wil overigens niet zeggen dat Broderick zijn composities helemaal dichttimmert. Integendeel zelfs. Hij laat door de inbreng van meer abstracte elementen heel veel aan de verbeelding van de luisteraar over, alleen rond dat wel iedere keer fraai af. De muziek weet je bij de lurven te grijpen en raakt gevoelige snaren, de ene keer door de ontroerende pracht en op andere momenten door de intrigerende melancholische atmosfeer. Ondanks de meer experimentele en afwisselende aanpak is het een toegankelijk en consistent album geworden. De slottrack “Old Time” is het enige waar gezongen wordt en daar laat hij ook weer even horen wat een geweldige singer-songwriter hij kan zijn. Peter Broderick brengt andermaal een wonderschoon werk van een uitzonderlijk hoog niveau. Ik kan referenties als Jóhann Jóhannsson. Nils Frahm, Max Richter, Ólafur Arnalds, Dakota Suite, Library Tapes, Greg Haines en Goldmund aanvoeren, maar Broderick is eigenlijk gewoon een geheel op zichzelf staande artiest. Meesterlijk album van een bijzondere klasse.
Luister Online bij Soundcloud:
The Last Christmas / The Person Of Interest
MP3:
It Wasn’t A Deer Skull
door Jan Willem Broek