[cd, Fire/Konkurrent]
In 1978 debuteert Pere Ubu met het volslagen eigenzinnige The Modern Dance, waarmee hij toentertijd in het kleine, maar unieke gaatje tussen postpunk, new wave, experimentele muziek en avant-garde duikt. Zeg maar het gat tussen Talking Heads, Public Image Limited, Joy Division, Wire, In Camera, The The, The Birthday Party, Virgin Prunes en The Gun Club, hoewel je de chronologie daarbij even moet loslaten. Er volgen, zoals ik bekend acht, vele albums waarbij de ene na de andere de band verlaat maar waarbij boegbeeld en zanger David Thomas de enige constante blijft. Zoek die ex-leden maar eens op via discogs.com en ik denk dat je er velen van kent. Eigenlijk is het een soort Frank Black, want ook hij komt op een geven moment weer met de originele bezetting bijeen om vervolgens toch iedereen weer weg te jagen. David Thomas heeft daarnaast ook menig sterke soloplaat gefabriceerd en is zo langzamerhand een levende legende geworden.
Nu 35 jaar na hun onvolprezen debuut komt de band met de bijna 60 jarige David Thomas gewoon weer met een volgend wapenfeit Lady From Shanghai. Zijn stem klinkt nog net zo geknepen, knagend, treiterend en curieus essentieel als voorheen. Hij is dan gestart met The Modern Dance, maar deze nieuwe is dan zijn poging tot een heuse dansplaat. Vrees niet, het is dans bedacht in het prettig verknipte brein van Thomas. Verwacht dus geen elektronisch, stampend maar veeleer een avant-gardistisch dampend geheel. Er is wat dat betreft in 35 maar weinig veranderd aan de punkattitude van de groep, hetgeen maar goed is in dit geval. De typische, soms licht angstaanjagende zang van de grootmeester wordt hier omlijst met pompende wave drums en bassen, derealiserende elektronica, treiterende en lekker rockende gitaarpartijen en vele psychedelische en experimentele elementen. De muziek is bij vlagen behoorlijk fysiek, maar dat past natuurlijk ook bij een dansplaat, zij het dat je hier behoorlijk gedesoriënteerd over de dansvloer zult zwalken. Daarnaast is er genoeg “food for thought”, mede doordat niets gaat zoals op een gemiddeld album. Ik heb eigenlijk ook geen vergelijkingsmateriaal voorhanden als het om deze muziek gaat. Pere Ubu is en blijft een unicum. Pak het debuut en dit album en de cirkel is rond, kop en staart. Aangezien rond voor Pere Ubu ook vierkant kan zijn, weet je nooit wat dit voor de toekomst kan betekenen. Eén ding staat vast en dat is dat deze nieuwe cd een noodzakelijk goed is voor de buitencategorie en de fans. Grootse, bijzondere klasse!
door Jan Willem Broek