[cd, Catskills/Bertus]
Ik ken inmiddels toch aardig wat bands dacht ik zo, al is het maar van naam. Maar ik heb werkelijk nog nooit gehoord van het Finse Pepe Deluxé, ja met een accent. De band bestaat toch al sinds 1996 en is ooit opgericht door Vellu Maurola (aka DJ Slow), Tomi Paajanen (aka JA-Jazz, later Castrén ipv Paajanen) en Jari Salo (aka James Spectrum). De groep is elektronisch georiënteerd en brengt een mengelmoes van hip hop, breakbeat, big beat en downtempo. Of zoals ze het bij één van hun vorige albums zelf zo grappig omschrijven: “imagine DJ Shadow throwing his windows open, realising what a fucking beautiful day it is, and deciding to spend it having a noisy, drunken BBQ with actual human beings rather than picking dust off his sneakers in a record shop basement.” Ze maken conceptuele platen met dikwijls vintage geluiden erin verwerkt. Inmiddels is van de originele line-up alleen James Spectrum nog over en is voor de nieuwe, vierde cd Queen Of The Wave is multi-instrumentalist Paul Malmström nu definitief het tweede bandlid geworden. Hij speelt onder meer synthesizer, uiteenlopende orgels, handgeklap, spinet, gitaar, hoorns, tamboerijn, bas, viool, cello, klarinet, harmonium, piano, klokkenspel, fluit, triangel, vibrafoon, harp en ga zo maar door. James Spectrum is vooral van het schrijven en aan de knoppen draaien. Dit album is bedoeld als een pop opera die links en rechts geïnspireerd is door de science fiction novelle “A Dweller Of Two Planets”. Maar ook zonder deze informatie kan je prima luisteren en genieten van deze cd. Er doet hier werkelijk een leger aan gasten mee op diverse instrumenten (fluit, sax, hoorns, trompet, tuba, trombone, orgels, filmorkesten, klokkenspel, klarinet, percussie, viola da gamba, gitaren, balalaika, effecten en allerlei apparaten) en zang. Het zangdeel is een lust voor het oor, zeker het vrouwelijke deel dat uiteenloopt van stemmige, pittige en sopraanzang tot koorzang. Maar goed nu de muziek nog. Die is niet zo eenvoudig te categoriseren. Aan de ene kant hoor je 60/70-er jaren muziek met uiteenlopende orgeltjes en al, prog rock, folk, soul, surf en psychedelische muziek en daarnaast krijg je trip hop, breakbeats en andere modernismen. Al die ingrediënten worden steeds weer in andere combinaties gepresenteerd en uiteindelijk krijg je inderdaad een soort bevreemdende pop of rock opera. Wel één die zo origineel is dat je niet op een duidelijke stijl uitkomt. Het is een zinderend luisteravontuur, de ene keer adembenemend mooi, klein en filmisch en op andere momenten intrigerend, humoristisch, meeslepend, camp, orkestraal en opzwepend. Probeer maar eens een steeds wisselende combi van Beach Boys, Chicks On Speed, Mike Patton, Dengue Fever, Frank Sinatra, Kaada, Blackie & The Oohoos, King Crimson, Fairport Convention, Gry en DJ Shadow voor te stellen en je krijgt een beetje een idee. Voor de rest moet je deze sensatie gewoonweg zelf ondergaan! Ik ga me ook zeker verdiepen in de rest van hun discografie, maar voor nu is dit album een verbluffende openbaring van jewelste!
Luister Online:
Queen Of The Wave (album)
door Jan Willem Broek