[cd, Alrealon Musique]
Je kunt op meerdere manier van muziek genieten. Muziek die gemakkelijk in het gehoor ligt en je tot dansen of meezingen aanzet, muziek om de achtergrond op te leuken, muziek die je weet te emotioneren of muziek die weet te intrigeren en zorgt voor een heuse luisterervaring. Tot die laatste categorie reken ik bands als Volcano The Bear, The Residents, Human Greed en ook PAS (voorheen nog de volledige naam Post Abortion Stress erbij vermeld tussen haakjes), die ik al sinds het begin van deze eeuw volg. Het zijn allemaal bands die ook heus wel weten te emotioneren, maar vooral opvallen door hun onconventionele aanpak; zonder kop en staart, maar met open mind experimenteren en improviseren. Het project start in 1995 door de New Yorkse muzikant en videokunstenaar Robert L. Pepper. Pepper. Hij besluit al snel dat het open collectief moet worden naast de vaste leden Amber Brien, Jon “Vomit” Worthley, Michael Durek en enkele anderen. Voor de rest zijn het steeds weer verschillende muzikanten vanuit de hele wereld en tevens met een wisselend instrumentarium die de koers en het geluid bepalen van de diverse releases. Dat kan dus betekenen dat ze de ene keer meer de ambient kant opgaan en een cd verder juist meer in de avant-gardistische hoek te vinden zijn. Veelal is het een combinatie van dingen en brengen ze intrigerende, caleidoscopische collages en soundscapes die in geen categorie onder te brengen zijn. In het verleden hebben onder meer Z’EV, Philippe Petit, Steve Beresford, Hati, Gay Tiger, The Vultures, Brandstifter, Magnetica Ars Lab en London Concrete deelgenomen aan hun albums. De groep muzikanten organiseert ook zogeheten Experi-MENTAL avonden en jaarlijks ook een festival met diezelfde naam. Robert houdt er ook nog de uiterst interessante groep de Jazzfakers op na. PAS heeft inmiddels zeven albums in eigen beheer uitgegeven. Ondanks de grote cirkel artiesten waarin ze verkeren en de kwalitatief hoogwaardige releases, zijn ze de grote onbekende gebleven. Nu presenteren ze hun nieuwe cd Flanked By Women And Pumpkins op het label Arealon, waarop 12 nummers staan die bij elkaar weer voor ruim een uur aan avontuurlijke muziek garant staan. Ze brengen bijzondere en experimenteel geweven muziekcollages, zoals alleen zij dat kunnen. Het is een dynamisch en gelaagd geheel geworden dat ze gefabriceerd hebben met samples, veldopnames, improvisatorische elektronica, tribale drums, gitaren en toetsen. Het viertal maakt hiermee een afwisselende mix van art-rock, avant-garde, drones, ambient, elektro-akoestische muziek, plunderphonics, experimenten, noise, no wave en vrije improvisaties. In één nummer worden ze nog vergezeld door Philippe Petit, die lekker mee improviseert. Daarbij klinken ze een fractie toegankelijker dan voorheen, omdat ze ook delen met goed te volgen alternatieve rock en ambient brengen. Als een stroom hete lava nemen ze van alles en nog wat mee in hun biologerende geluid, waarbij de duistere, David Lynch-achtige atmosfeer de enige rode draad lijkt te vormen. Voor de rest kan alles. Zo hoor je in een track als “Telepathic Rain Dance” op een vreemde manier invloeden van Joy Divison en Savage Republic terug, terwijl je op andere momenten slechts in het duister tast qua referenties. Op surreële wijze krijg je een afwisseling van muziek en non-muziek, de ene keer duister, kakofonisch en psychedelisch en op andere momenten sereen en gewoonweg mooi. Daarbij is alles behoorlijk diepgravend en spannend. Je laat je gewillig meesleuren in een achtbaan zonder zicht en ziet wel waar je uitkomt. Je hebt geen idee wat je wachten staat, maar de uitkomst is zoals altijd overrompelend. Dát is nou precies waarom PAS zo’n geweldige groep is. Je kunt ze naast de eerder genoemde referenties ergens plaatsen tussen Black Lung, Rake, Public Works, Father Murphy, Faust, Coil, When, Zoviet*france, Amon Duul, Nurse With Wound, The Legendary Pink Dots, Human Greed en Volcano The Bear. De enige juiste conclusie is dan ook dat PAS weer een fenomenale luistertrip heeft afgeleverd. Een bijzonder unicum.
(2 tracks)
door Jan Willem Broek