[cd, Ipecac/Konkurrent]
De Deftones bestaan volgens mij nog altijd, maar voor zielsverwanten Isis is het doek in 2010 gevallen, op nog wat stuiptrekking na middels verzamelaars. Nu hielden leden van die laatst genoemde band, met name zanger/gitarist Aaron Turner, er ook al legio projecten op na. Maar ook zanger Chino Moreno van de Deftones laat van zich horen in bands als Team Sleep en †††. Nu omarmt hij drie ex-leden van Isis in de nieuwe supergroep Palms. Dat zijn bassist Jeff Caxide (Spylocopa, Crone, Red Sparowes, 5ive, Cable), drummer Aaron Harris (Zozobra, Loga) en gitarist Bryant Clifford Meyer (Red Sparowes, Windmills By The Ocean, The Gersh, Taiga) die hem vergezellen op hun nieuwe avontuur. Dat lijkt op voorhand al een perfect huwelijk. Ik heb namelijk altijd al een zwak gehad voor de Deftones en Isis. Op de laatste Isis albums gingen ze meer de zangkant op, wat niet onverdeeld goed uitpakt want de schreeuw past beter bij hun sound. Chino Moreno is een veel betere zanger en dat zal bij meer songgerichte muziek dan ook een betere match zijn.
Op hun gelijknamige debuut, waar ze sinds hun oprichting in 2011 aan hebben gewerkt, blijkt dit ook meteen waarheid te worden. Ze presenteren 6 tracks van bij elkaar ruim drie kwartier lang. Muzikaal gezien is het niet simpel een optelling van beide bands, maar echt een nieuw geluid. Ze leveren een hybride van doomgaze, shoegaze, new wave, metal, post-rock en ook indie af. Ze beuken er niet gewoonweg op los, maar brengen emotioneel geladen songs, die pakkend, lekker in het gehoor liggend maar tevens spannend zijn. Soms pakt dat melancholisch en dromerig uit en op andere momenten weten ze hun gekanaliseerde woede gericht in te zetten in precisiebombardementen. Je hoort duidelijk waar hun wortels liggen, maar ze grijpen dat aan om intense, goed opgebouwde en bovenal eigenzinnige songs te maken en kleuren dat tevens met sfeervolle elektronica in. Moreno kan zowel mooi als heftig zingen, hetgeen hij met de Deftones ook al zo goed doet. De langgerekte nummers ontvouwen zich derhalve steeds op boeiende en verrassende wijze en weten je stevig bij de lurven te grijpen. Als je dan de optelsom maakt is het in feite een perfecte kruisbestuiving van Deftones, Isis, Tool, Red House Painters en Slowdive geworden. Heftigheid gedompeld in een warme, nachtelijke atmosfeer. Een grote verrassing en een ijzersterk album!
door Jan Willem Broek