[lp, Sub Rosa]
De opvallende gitarist Frédéric D. Oberland maakt deel uit van de spannende Parijse underground en beweegt zich in zijn eigen parallelle universum in allerlei interessante projecten. Zo is hij te horen in FareWell Poetry, The Rustle Of The Stars (met Richard Knox) en Le Réveil Des Tropiques. Daarvoor laat hij ook van zich horen in de groepen 21 Love Hotel en Medecine Music en werkt hij tevens samen met Glissando, Bérangère Maximim, Colin JohnCo, Three Black Eyes, Nicolas Laferrerie, Orla Wren, Witxes, Arborea en The Fitzcarraldo Sessions. Zijn muziek komt vanaf 2007 pas echt in een stroomversnelling als zijn boeiende discografie snel groeit tot een indrukwekkend en gevarieerd geheel, met telkens meeslepende en kwalitatief hoogwaardige releases. Samen met bassist Stéphane Pigneul, van onder meer FareWell Poetry, Le Réveil Des Tropiques, Sealight, Heligoland, Norma Loy, Ulan Bator en Object, begint hij een nieuw avontuur met het project Oiseaux-Tempête. Hiervoor trekken ze nog drummer Ben Mc Connell (Beach House, Au Revoir Simone, Phosphorescent, Rain Machine, Marissa Nadler, Winter Family, Helena Noguerra) en fotograaf/filmmaker Stéphane C. aan, waarmee een nieuwe supergroep een feit is. Hun gelijknamige debuut van vorig jaar schopt het meteen tot de derde plek in mijn jaarlijst, wat voor mij in ieder geval genoeg zegt. Ze brengen in de 11 composities, met een totale lengte van 74 minuten, een krachtig en duister statement tegen de zieke en disfunctionerende Westerse maatschappij. Veel belangrijker wellicht is dat de muziek hierbij van een verbluffend hoog niveau is en diepe snaren weet te raken. Het is een verbluffend amalgaam van de softnoise, postrock, doom, avant-garde, shoegaze, experimentele en improvisatorische muziek. Ze maken kruisbestuivingen van de postrock van Godspeed You! Black Emperor zonder de keiharde erupties, de experimenten van Set Fire To Flames met enkel de grote halen, de nachtelijke atmosferen van Bohren Und Der Club Of Gore en Dale Cooper Quartet & The Dictaphones vrij van de jazz-elementen ende avant-garde van Art-Zoyd maar dan goed doorwaadbaar. Hier mengen ze ook de muziek van Joy Division en Nick Cave & Warren Ellis en de zachte ambientkant van Isis. Die eretitel in mijn jaarlijst is dan ook enkel ingegeven door hun magistrale, majestueuze en meeslepende muziek.
Maar goed, dat is herkauwen van hetgeen geweest is. Pas echt herkauwen vindt plaats op de nieuwe lp Re-Works, waarop diverse artiesten hun muziek remixen dan wel herbewerken. En het zijn bepaald niet de minste namen die hier hun visie tentoonspreiden. De originelen worden hier namelijk door Leopard Of Honour, Scanner, Saåad, Dag Rosenqvist aka Jasper TX, May Roosevelt, Colin Johnco (FareWell Poetry), Witxes, Aun, Justin Small (Do Make Say Think), Machinefabriek en Richard Knox (Glissando, A-Sun Amissa) & Cyril Secq (Astrïd, Butterfly In The Snowfall) in een totaal ander perspectief geplaatst, die maar eens te meer de kracht van het origineel onderstreept. Een schitterend addendum van een toch al ijzersterke plaat!
door Jan Willem Broek