[10”/digitaal, Subroutine/Clear Spot]
De mensen bij het geweldige Subroutine Records weten het wel te verkopen: “De jongens van Nouveau Vélo zijn niet tof. Ze zijn niet snel, niet glad als de pindakaasvloer. Wel brengen ze rafelige deuntjes op authentieke wijze.” Nu is de pindakaasvloer van Wim T. Schippers wel iets anders en nog nooit eerder gedaan, dus met zo’n referentie op zak mag je al likkebaardend uitkijken naar de muziek. Het Helmondse Nouveau Vélo geldt dan ook al jaren als groot opkomend talent. Na hun mini’s Courgette (2010) en Moestuin (2011) is het even stil. Maar zoals de do-it-yourself van een moestuin betaamt, hebben dingen nu eenmaal de tijd nodig om te rijpen voor je het helemaal goed doet. Ze noemen hetgeen ze presenteren wel alternatieve healing pop, maar in feite is het een smakelijke uit eigen tuin bereide schotel van shoegaze, surf, indiepop en new wave, opgefrist met een courgette.
Dat bereiden ze nu nog beter, serieuzer en met meer ingrediënten op de nieuwe 10” Daze. Zes nummers van in totaal 17,5 minuut staan op het menu. Wellicht dat je het soms op een oude fiets moet leren, maar als je zoals de 3 mannen uit Helmond ook eigen ideeën hebt kan je net zo goed beginnen op een nieuwe. Ze brengen de eerder genoemde mix aan genres en weten daar één pakkend geluid van te smeden. Je hoort de surfnoise van de Pixies en Beachbuggy, de alternatieve rock van The Jesus And Mary Chain, de opgewekte indie van Erland & The Carnival en de droomwave van de Pale Saints. Dat alles draait net zo lekker weg als een goed geschreven song van Paul Simon. Wat dat betreft brengen ze net zo’n feest der herkenning als Popstrangers, zij het dat ze echt wel een eigen met pindakaas besmeerd smoel hebben. Pakkende muziek, die toch zeker tof te noemen valt en waarvoor je snel zult vallen. Aanstekelijke muziek die weet te beklijven. “Daze” betekent dan wel “verdoving”, maar dit wil je zonder spuitje ondergaan. Verslavend goed!
door Jan Willem Broek