NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Tusky – What’s For Dinner? (cd, Suburban Records)
Vorige week is het debuut van Beachdog verschenen, het project van David Achter de Molen dat uit de as herrezen is van de spraakmakende punk/hardcoreband John Coffey (2005-2015). Een andere groep die daaruit voortkomt is Tusky, waar in eerste instantie gitaristen Alfred van Luttikhuizen en Sjors van Reeuwijk, aangevuld met drummer Bas Allein Richir en bassist Justin Ghijsen deelnemen. De band uit Alblasserdam levert daarmee in 2018 hun meer dan overtuigende debuut Rated Gnar af. Daarmee verzilveren ze de John Coffey erfenis op eigenzinnige wijze met heerlijk opzwepende punkrock, die vuistdik in de jaren komen maar met de energie van nu. Justin werd later opgevolgd door John Coffey bassist Christopher van Teijlingen. Inmiddels hebben Alfred en Christopher de band alweer verlaten en hebben ze vervangers gevonden in zanger/gitarist Vladimir Stevic en bassist Quirin Wijgers uit de bands Pene Corrida en All Doomed.
Daarmee presenteren ze nu hun tweede album What’s For Dinner?, weer voorzien van hun fraaie kenmerkende artwork. Al snel blijkt dat de nieuwe bandleden echt een prima aanwinst zijn en het vertrek van de vorige twee geen aderlating. De zang van Stevic is er één die goed past bij een metalband en hier voor een dynamische toevoeging zorgt met een rauwer geluid en enorme uithalen. Tusky heeft10 nieuwe songs op het menu staan met een lekkere punkattitude, dus de totale lengte van een goede 32 valt dan binnen het verwachtingspatroon; toch voelt het als een complete hoofdmaaltijd. Ze schieten meteen harder uit de startblokken dan voorheen, maar weten voldoende details in te bouwen zodat de boel niet dichtslaat. Daarbij blijft de punkrock uit de jaren 90 een grote invloed op hun geluid, al weten ze er echt hun eigen draai aan te geven. Liefhebbers van onder meer Biffy Clyro, Minor Threat, Melvins, Stabbing Westward en een met grof schuurpapier bewerkte Foo Fighters kunnen ook hier terecht voor een fijn adrenaline shot. Dit is echt muziek waarmee je elke zaal, ook over de landgrenzen plat speelt. Wat een geweldig en bepaald niet moeilijk tweede album!