NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Spindle – MicroExpressions (cd, Spindle)
Het leuke van deze rubriek is toch wel om naast bekende Nederlandse artiesten, ook de wat minder bekende eens in het zonnetje te zetten. Mijn geboorteplaats Breda blijkt een behoorlijk Subjectivisten-gehalte te bevatten, want naast Multi-Panel van mede-Subjectivist Ludo, komt ook André Kuijpers daar vandaan, die volgens mij elkaars pad ook kruisen bij een 10” van Roy Santiago vs Julia P. Hersheimer. Maar goed, dat geldt ook voor bijvoorbeeld Marga Minco, Hans van Mierlo, Corry Brokken, Corry Konings, Vic van de Reijt, Tiësto, Laura Jansen, Sylvie Meis, Hélène Hendriks, Grad Damen, Hardwell en Virgil van Dijk. Kuijpers is wellicht laat rijzende ster, maar daarmee toch geen reden om hem te verwarren met een zekere net anders geschreven astronaut. Kuijpers heeft online een langlopend project om zijn favorieten van 1985 tot nu te bezingen en dat doet hij met verve (zie onder). Daarnaast is hij een enorme pusher als het gaat om droompop van met name vrouwelijke artiesten. Uit alles spreekt een goede smaak in combinatie met een zekere nostalgie en melancholie.
Dat is ook goed terug te horen op zijn album MicroExpressions. Hij presenteert hier in een goede 48 minuten 9 songs, die onder een koepel van popmuziek uiteen waaieren naar diverse genres. Zo krijg je een mix van verfijnde synthpop, wave, ambient, electro, avant-pop en indierock, maar dan op een coherente wijze gebundeld tot een eigen sound. Kuijpers bezit ook over een fijne, pakkende zangstem, die me soms aan Michael Stipe doet denken, maar waar Mark Hollis ook nooit ver weg lijkt. Hoe het ook zij, een stem die je moeiteloos door de fraaie muziek loodst. Deze is zeer gevarieerd, maar zonder dat hij zijn hand overspeelt. Daarvoor is het te subtiel gedoseerd en misschien ook net te droefgeestig. Het grijpt met weemoed terug naar de jaren 80 en 90, maar blikt ook hoopvol en bepaald niet terneergeslagen vooruit. Normaal gesproken geef ik dikgedrukt wel wat referentiekaders mee, maar Spindle grijpt breed om zich heen en biedt veel voor een uiteenlopend publiek met zijn unieke hybriden. Daarbij moet je denken aan het DNA van Faultline, R.E.M., Styrofoam, New Order, Talking Heads, Talk Talk, Depeche Mode, Moby, Tears For Fears, Craig Armstrong, VNV Nation, Madonna, Air en vast nog meer, maar dan op eigenzinnig getitreerde en smakelijke genetisch gemanipuleerde wijze gebracht door Spindle. De titel behelst zoiets als een gevoel van onvrijwillige gezichtsuitdrukkingen, die wellicht privé gedachten en emoties onthullen. Welnu dat levert een origineel, verrassend, bezinnend, meeslepend, confronterend en dikwijls ook vernieuwend feest der herkenning op. Een fantastisch droomdebuut!
Te bestellen via: spindle.cd@gmail.com