NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Sanne Rambags – Sister (cd, SONNA Records)
Nieuw, nieuw, nieuw, nou ik heb de naam Sanne Rambags niet vaak op zien duiken v, dus ik plaats deze recensie toch in deze categorie. Ik had tot voor kort niet van haar gehoord, totdat ze met het geweldige album Miin Truwa in Oudnederlands van het trio Under The Surface aan kwam zetten; overigens al de derde van hen. Sindsdien ben ik me helemaal gaan verdiepen in haar muziek en heb naast solowerk ook die van Lilja, Mudita, TWIGS, Free The Voices en Musical Landscapes voor zo ver te vinden beluisterd. Daarna op geheel beheerste wijze alles aangeschaft wat er op cd verkrijgbaar was. Ze manoeuvreert zich met haar prachtige zang door jazzy landschappen, folky omgevingen en ook nog wel eens met meer geïmproviseerde of licht experimentele omwegen.
Eind oktober vorig jaar is haar album Sister verschenen. Het is de tweede van haar zogeheten “Mothership” drieluik. Het eerste deel was het album Sonna (2020), dat voor mij helaas enkel op vinyl en digitaal is verschenen. Het nieuwe album is een ode aan het zusterschap. Een ode aan de diepe verbondenheid met onze zielsverwanten en de zielsverwant in onszelf. Naar het krachtige en avontuurlijke deel dat we in onszelf dragen en dat we herkennen in anderen. Dat deel dat alle dromen waarmaakt en verwoed van het leven kan genieten. In 12 tracks van samen 48 minuten neemt ze je op verhalende wijze mee door folkachtige, hoofdzakelijk akoestische songs, die vrij sober aangekleed zijn. Toch is dat mede door die prachtzang van Sanne en de kleine details meer dan genoeg om op meeslepende wijze te overtuigen. Sanne (zang, gitaar, percussie) krijgt daarbij hulp van Oddrun Lilja Jonsdottir (elektrische en akoestische gitaar, zang) en in de titelsong van nog eens 10 gastzangeressen. De muziek is net zo intiem als wonderschoon en troostrijk; als een wandeling door de ongerepte natuur in de vroege ochtend. Rambags heeft een zinnenstrelend album afgeleverd, dat ik -zij het ietwat laat- toch nog onder de aandacht wilde brengen.