NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Rutger Zuydervelt – Meander (cd, Machinefabriek)
Dat er in deze NNM rubriek per jaar meerdere releases van Rutger Zuydervelt of diens onvolprezen Machinefabriek dan wel andere projecten (Shivers, CMKK, Cloud Ensemble, Hydra Ensemble, DNMF, Piiptsjilling, FEAN, TrillaVelt) voorbijkomen, is eerder regel dan uitzondering; en dan bespreek ik nog niet eens alles. Onder zijn eigen naam verschijnen veelal soundtracks voor films, dans of andere projecten. Het mooie daarvan is dat de resultaten uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst, zij het dat in zijn geval dat geheel positief bedoeld is, aangezien hij telkens weet te verrassen. Drones, noise, neoklassiek, ambient, allerhande experimenten, abstracte muziek, minimal music en IDM staan allemaal op zijn menukaart, maar hij serveert het dikwijls als het verrassingsmenu van de chef op hetgeen hij passend acht. Dat levert onvoorspelbare, maar altijd kwalitatief hoogwaardige muziek op, waar de hand van de meester altijd te herkennen is.
Nu is hij terug onder zijn eigen naam met Meander, dat eigenlijk aangevuld moet worden met (Music For A Performance By Marta & Kim, Knot On Hands, And Felix Zech). Dan weet je ook weer waar het voor is. Na de eerdere soundtracks Engel (2018) en Our Arms Grew Together (2022) als Machinefabriek voor het dans- en circus duo Marta & Kim (Marta Alstadsæter & Kim-Jomi Fischer), is er dus nu een soundtrack voor een nieuwe performance. Hierbij spelen ook acrobaten Knots On Hands (een duo) en Felix Zech een rol. Ze vormen een levend organisme, waarbij ze in rap tempo vloeiend van gedaante wisselen, hetgeen veel kracht en concentratie vergt van de spelers. En vertrouwen. Ze glijden en klimmen over en onder elkaar, stijgen de hoogte in of verstrengelen zich tot één lichaam; als een nieuwe rivier die zijn loop vindt in vele vertakkingen, als een stel dominostenen die een figuur vormen of als een zwerm vogels die als één lichaam beweegt; het idee is duidelijk denk ik. Die intensiteit hoor je ook terug in de zeven composities van samen 48 minuten, al heb je daar geen halsbrekende toeren. Wel weet Rutger hier met IDM, ambient, veldopnames en experimentele en leftfield elektronica er een ritmisch en meeslepend geheel van te creëren. De muziek, die zonder beeld ook overeind staat, doet ook niet per se vermoeden waar deze voor bedoeld is. Maar eigenlijk boeit dat ook niet. Nou ja, het boeit wel degelijk, maar dan door de interpretaties van Rutger. Door zijn muzikale bril is het een bijzondere, licht bevreemdende wereld in beweging, die je niet onberoerd laat. Qua invloeden gaat het van Fennesz tot Aube, Philip Jeck, Tangerine Dream en Beaumont Hannant, zonder dat iets ooit helemaal past. Daar is Rutger Zuydervelt nu eenmaal te uniek voor. Een knap, kronkelend, krachtig kunstwerk!