NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Old Tower – Draconic Synthesis (cd, Hospital Productions)
Soms kiezen artiesten ervoor om zich geheel te verschuilen achter hun alter ego. Dat maakt ook eigenlijk helemaal niks uit, want dat ligt de focus enkel op de muziek. Als je bijvoorbeeld op Discogs kijkt bij het Nederlandse Old Tower, dan vind je wel aliassen als Dragon King, Fír, Staar, The Specter, The Wampyric Specter, Ungolianth en Vaal of vervaarlijk klinkende aanverwante projecten als Blood Tyrant, Ravenzang, Serpents Anus, Tirgûl, Ultima Thule , Warden en Wyvern. Daarbij duikt wel steeds één naam op, maar ook die laat ik liggen in de donkere hoek waar al deze projecten zich ook bewegen. Veelal in de hoek van de zware metalen al dan niet in combinatie met dark ambient, waar de term dungeon synth voor bedacht is. Old Tower brengt sinds 2015 albums uit die zich in eerste instantie ook bewegen in het genoemde genre. Gedurende de jaren erna ligt het accent meer op de dark ambient.
Dat is tevens het geval op het nieuwe album Draconic Synthesis, dat vorig jaar al digitaal is verschenen. Dit jaar is deze op diverse media uitgebracht op het fijne, donkere Amerikaanse label Hospital Productions, dat ook artiesten als Vatican Shadow, Prurient, Sutcliffe Jugend en Dedekind Cut herbergt. Old Tower brengt hier 11 nummers ten gehore, die weliswaar instrumentaal maar toch veelzeggend zijn. Er staan wel wat suggestieve vrouwelijke en donkere (samples van?) mannelijke stemmen op, maar ook die worden vooral als extra instrument ingezet of om de stemming een zekere lading mee te geven. De hoofdmoot bestaat uit dark ambient, al worden daar wel industriële en tribale beats, sacrale en wereldse elementen aan toegevoegd. Het roept meer dan eens fijne associaties op met bepaalde bands uit de jaren 80 en 90. De combinatie ervan zorgt voor een waanzinnige luistertrip, die zowel gitzwart als sereen uit de hoek komt. Net zoals metal en klassiek niet ver uit elkaar liggen, bijten licht en duisternis elkaar ook niet per se. Alle valkuilen die je kan hebben bij deze muziek, worden sierlijk en op innovatieve wijze ontweken. Denk daarbij aan een donkere bestuiving van Will, Burzum, Raison D’être, Dead Can Dance, :wumpscut:, Ashtoreth en In Slaughter Natives. Het is allemaal van een bij de strot grijpende, melancholische pracht. Daarbij mag de fraaie hoes waarin dit alles, zoals wel vaker, gestoken is niet onvermeld blijven. Een machtig totaalkunstwerk!