NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Miriam Moczko – Heimat (cd, Whalefish Records)
De vorige Nieuwe Nederlandse Muziek recensie betrof het nieuwe album Earthbound van Lavalu, dat onder meer gaat over het omgaan met en zelfs omarmen van teleurstellingen en tevens om meer de vrouwelijke hand in de muziek te laten horen. Laat de Arnhemse Miriam Moczko daar nu op hebben meegezongen en zelf nu haar vrouwelijk hand te hebben gelegd aan een nieuw album, te weten Heimat, dat thematisch best aansluit bij het hierboven genoemde van Lavalu, die op haar beurt hier weer te gast is als zangeres en pianiste. Je zou het haast een zusteralbum kunnen noemen, ware het niet dat er muzikaal en deels thematisch wel duidelijke verschillen zijn.
Moczko heeft overigens al best een uitgebreide muzikale geschiedenis, want ze is naast Lavalu eerder al te horen in indiepopband Madagaskar en de akoestische indiepopband Kit For The Delicate. En ze heeft in 2009, 2011 en 2013 al mini albums onder haar eigen naam uitgebracht. Nog veel eerder wordt de liefde voor muziek geboren als ze op achtjarige leeftijd de viool oppakt en erna in een orkest de ware magie van de muziek ervaart. Met Heimat, haar volwaardige debuut. Hierop probeert ze eigenlijk haar wortels te onderzoeken en ze te duiden. In feite is het een conceptalbum over haar geschiedenis, die begint met haar ouders en grootouders uit Opper-Silezië in Polen, dat voor de Tweede Wereldoorlog nog Duitsland was. Haar ouders vertrekken naar West-Duitsland en spreken een andere taal dan haar moedertaal. Uiteindelijke belandt ze op latere leeftijd in Arnhem. Misschien is het eigenlijke thema dan ook wat je als je “thuis kunt” definiëren. Zoals ze zelf aangeeft:
“Waar je groeit, is je Heimat. Geen afgebakend gebied, maar geur, klanken, kleuren, de glimlach van je moeder. Heimat laat zich niet definiëren maar vormt zich door een samenvoeging van gevoelens en herinneringen, maar vooral mensen. Je familie en geliefden. Heimat is ontastbaar, je draagt het met je mee.”
Ik ben in mijn leven zo’n 14 keer verhuisd, waardoor de vraag “waar kom je vandaan?” heel lastig is te beantwoorden. Laat staan als je zoals de in Polen geboren, maar grotendeels in Duitsland en voor een deel ook in Nederland opgegroeide Miriam Moczko in een soort rare identiteitsspagaat bent terechtgekomen. Je bent thuis waar je hart is, ongeacht je kleur, geaardheid of mening. Als je door je geaardheid je niet meer thuis kunt voelen in je geboorteland, heeft dat in het geval van Moczko iets bevreemdends. Maar als Duitsland of Nederland dan ook niet helemaal voelen als je vaderland, dan klopt dat ook niet echt. Je komt continu dit soort ambivalente vraagstukken tegen op dit album, maar ook verhalen over de mooie dingen des levens. Dat leidt wel allemaal tot zeer fraaie diepgravende muziek, dat bestaat uit een mix van folk en indiepop, afwisselend aangedikt met wereldse, jazzy en klassieke elementen. Het is dikwijls intiem en droefgeestig, maar door de variatie met meer uptempo nummers biedt ze je ook hoop en de nodige smaakvolle luchtigheid. Moczko beschikt over een heel prettige bitterzoete zangstem en legt de basis voor haar muziek met de altviool, die ze dikwijls als een soort tokkelinstrument inzet. Daarbij mag ze naast Lavalu (piano, zag) ook rekenen op gitarist/bassist Gijs Coolen (Woost), altvioliste Roosmarijn Tuenter (Lavalu), celliste Annie Tångberg (diverse orkesten), drummer/percussionist Mischa Porte (Wooden Saints, Maison Du Malheur, Catawba River Fox), zangeres Marianne Oldenburg (Ode To The Quiet, Lorrainville, Tududuh), fagottist Tobias Moczko en saxofonist/basklarinettist Mete Erker (Artvark Saxophone Quartet, Mete Erker Trio, Michel Banabila, Estafest). Zij kleuren de stemmige songs op wonderschone doch bescheiden wijze in; dat wil zeggen dat ze zeker een belangrijke rol in het geheel vormen, maar laten het verhaal op de voorgrond staan. Met de teksten en tevens de bijzondere muziek weet ze diepe snaren te raken, je te verwonderen en van begin tot eind moeiteloos mee te slepen. Liefhebbers van onder meer Picastro, Suzanne Vega, Natalie Merchant, Aldous Harding, Sharon Van Etten, Lavalu en Tara Fuki doen er goed aan dit album eens te beluisteren. Moczko brengt liedjes, die zich onder je huid nestelen, in je hoofd gaan zitten en je aanzetten tot denken en dromen. Maar het is bovenal muzikaal thuiskomen, waar het genieten is van de veelzijdige intense pracht op dit droomdebuut.