NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Michel Banabila – Singles (2020 – 2022) (cd, Tapu Records)
Ik zeg altijd dat de Rotterdamse muzikant, producent en componist Michel Banabila nogal veelzijdig is. Dat bedoel ik dan niet alleen qua muziekstijlen, die uiteenlopen van ambient, avant-garde, new age en experimentele muziek tot filmmuziek, neoklassiek, wereldmuziek en noise, maar ook voor de vele zeer interessante projecten en joint ventures die hij er naast zijn solowerken op na heeft gehouden. Voor degenen die nog niet met hem bekend zijn even een samenvatting: Banabila heeft toonaangevende wereldmuziek gemaakt met East Meets West, wereldse downtempo met Byzantium, meditatieve ambient met Chi en meer experimentele muziek met Cloud Ensemble. Verder werkt hij samen met uiteenlopende artiesten vanuit de hele wereld als Yasar Saka, Hannes Vennik, Scanner, Radboud Mens, Philippe Petit, Mete Erker, Oene van Geel, Marco Douma, Roel Meelkop, Willem Cramer, Eric Vloeimans (met zelfs prijswinnende muziek), Maarten Vos, en (het meest met) Machinefabriek. Naast reguliere studioalbums maakt hij muziek voor conceptalbums of in opdracht voor film en theater, waarbij hij -ingegeven door zijn onophoudelijke nieuwsgierigheid naar verbanden- steeds weer bijzondere lassen weet te smeden, die eigenlijk nooit met niemand te vergelijken vallen. Banabila weet je keer op keer te verrassen en naar parallelle universums mee te voeren vol ongerepte schoonheid.
Een album die dat alles enkel onderstreept is de nieuwe compilatie Singles (2020 – 2022). Niet alleen werkt hij hierop samen met een waslijst aan topartiesten, ook toont hij aan heer en meester te zijn in het bouwen van bruggen tussen genres en onnavolgbare muziek neer te zetten. Het zijn de singles die hij de afgelopen twee jaar digitaal los van zijn reguliere albums heeft uitgebracht, wellicht mede door de pandemie. Hij heeft samengewerkt met Alex Haas, Bill Laswell, Cengiz Arslanpay, Jeff Greinke, Ümlaut, Salar Asid, Robert Jarvis, Maarten Vos en Gareth Davis. Dat is wat je met recht een werelds sterrenteam mag noemen. Geheel, zoals altijd eigenlijk, gaat de muziek op onvoorspelbare wijze alle kanten op, waarbij die kenmerkende Banabila-stempel overal aanwezig is. Ik kan daar nooit helemaal de vinger op leggen, maar het is die mix van wereldse elementen met jazz en avant-garde plus een zekere melancholie, die een bepaalde herkenbare sound weet te genereren. Hij weet je op prettige wijze een goede 72 minuten met 11 tracks even helemaal uit de werkelijkheid te nemen. Banabila vond het wel een goed idee al deze tracks eens te bundelen en uit te brengen als een volwaardig album. Daar kan ik hem alleen maar gelijk in geven, want dit is echt een sublieme mix van zijn kunnen geworden. Daarbij gaat het van echt ongelooflijk mooie muziek naar de meer avontuurlijke klanken. Banabila is en blijft een volslagen unicum!