NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Marlene Bakker – Oaventuren (cd, RAIF Records)
Ik ben inmiddels ruim 4 jaar naar volle tevredenheid en met trots een import Groninger. De stad heeft ontstellend veel te bieden en ik snuif zoveel mogelijk van het veelzijdige en prachtige landschap in en vooral om de stad Groningen op. Daarnaast is er ook een grote diversiteit aan culturele activiteiten en echt een bloeiende muziekscene, dat zowel in de clubs als door de vele locale muzikanten zelf. Alleen het mooie dialect ben ik niet machtig, al pik ik wel eens een woordje mee. Dat heeft me er een goede 5 jaar geleden overigens niet van weerhouden intens van het debuut RAIF van de Groningse singer-songwriter Marlene Bakker te kunnen genieten. Zij zingt weliswaar in het Gronings, maar weet daar met haar prachtig warme zang zoveel universeel invoelbare emoties in te leggen, dat iedereen haar kan verstaan. Het levert een melancholisch, meeslepend en bezinnend prachtalbum op.
Nu is Marlene Bakker terug met het album Oaventuren, uitgebracht op het eigen RAIF Records. Ze omringt zich hier met allemaal klasse muzikanten, die haar krachtig pakkende en bovenal wonderschone zang inlijsten met gitaren, bas, drums, percussie, Hammond, piano, vibrafonette, casio, tenor/baritonsaxofoon, hoorn, bugel, synthesizers, farfisa, mellotron en fluit, waarbij ze weer intensief samenwerkt met Bernard Gepken (Lorrainville, Tangarine & Friends). Aan de ene kant zorgt al die inbreng voor een rijk doch subtiel gedetailleerd geluid en anderzijds klinkt het allemaal ook behoorlijk ingetogen en uiterst persoonlijk. Er zitten zoveel mooie emoties in alles gestoken, dat het je niet onberoerd kan laten. Dat is zeker het geval bij de intense songs “Verlaizers” en “Zolaank”, waar ze je helemaal weet te ontroeren. Kippenvel! Ze voorziet haar folk van jazzy, indiepop en rockelementen en smeedt daar haar eigen amalgaam mee. Het draait allemaal om oprechte gevoelens en boodschap, met de intentie hoop en troost te bieden. Eigenlijk is ze is onze aigen Natalie Merchant. Daarnaast moet je ook afwisselend denken aan The Serenes, Sigur Rós, VanWyck en Nick Drake, al past eigenlijk geen enkele vergelijking echt goed. Marlene Bakker brengt iets eigens, dat past bij het eigenzinnige karakter van Groningen. Ondanks alle nare bevingen staat Groningen toch weer een beetje steviger op de kaart dankzij dit overrompelend mooie album!