NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Machinefabriek – + (cd, Machinefabriek)
Rutger Zuydervelt – Haast (3”cdr, Machinefabriek)
Wat ik zo leuk vind aan Machinefabriek en diens geestelijk vader Rutger Zuydervelt, is niet alleen de muziek en muzieksoorten die hij uitbrengt maar ook het steeds weer weten te verrassen. En ondanks dat ik echt al onnoemelijk veel recensies heb geschreven over zijn muziek en de diverse andere groepen (Shivers, CMKK, Cloud Ensemble, Hydra Ensemble, DNMF, Piiptsjilling, FEAN, TrillaVelt) waaraan hij deelneemt plus zijn vele samenwerkingsverbanden, heb ik het gevoel nooit uitgeschreven dan wel uitgeluisterd te raken bij hem. Ik heb niet lang geleden aan iemand proberen uit te leggen wat voor muziek hij doorgaans uitbrengt, maar heb het maar een grensverleggende en avontuurlijke reis door diverse geluid genoemd, waarbij drones, noise, neoklassiek, ambient, allerhande experimenten, abstracte muziek, minimal music en IDM voorbijkomen in landschappen die niet per se daarvoor bestemd zijn. En dat tevens in allerlei verschillende lengtes. Ja duidelijker of misschien ingewikkelder dan dat kan ik het niet maken. Eenieder die bekend is met zijn muziek, begrijpt wat ik bedoel denk ik.
De samenwerkingsverbanden van Machinefabriek leveren ook keer op keer spannend materiaal op. Dat is nu wederom het geval op de cd +. Zuydervelt werkt hierop met maar liefst 52 artiesten vanuit de hele wereld samen (zie de Bandcamp-pagina voor alle namen). Het idee is ontstaan toen hij als jonge ouder toch tegelijkertijd muziek wilde maken. Rutger kwam toen op het idee om aan superkorte tracks te werken, die hij in korte tijd kon maken; al heb ik het idee dat hij altijd weinig tijd nodig heeft voor het maken van veel en kwalitatief hoogwaardige muziek. Enfin, hij heeft hiervoor vele artiesten uitgenodigd om een bijdrage van één minuut aan te leveren, hetgeen de enige beperking was. De 52 inzendingen heeft hij herwerkt dan wel voorzien van extra inbreng. Dat heeft tevens 52 tracks opgeleverd, die samen bijna 55 minuten duren. Het is echt compleet uiteenlopend wat je voor je kiezen krijgt, van elektro-akoestische muziek, drones en IDM tot jazz en avant-garde. Toch heb je nooit het idee heen een weer geslingerd te worden, aangezien Rutger er een organisch en coherent geheel van heeft weten te smeden. Allemaal verschillende atomen, die een bont molecuul vormen of een ketting met verschillende schakels. Het is hoe dan ook een geweldig meeslepend, steeds verrassend en meesterlijk album geworden.
Om de veelzijdigheid van Rutger Zuydervelt andermaal te onderstrepen, is er ook een nieuwe mini Haast, die onder zijn eigen naam is uitgebracht en eerder al digitaal is verschenen. Hij brengt hier 8 tracks van samen een goede 19 minuten, die net als zijn twee voorgaande mini’s Tuimelval en Hinkelstap van vorig jaar tracks bevat die zijn voortgekomen uit opdrachtwerk. Overigens zit er als je het omdraait, haast – hinkelstap – tuimelval, ook een soort logisch vervolg achter. Hij werkt op speelse wijze met elektronica en lekkere beats, soms lekker hard ook. Daarbij maakt hij een eigengereide mix van IDM, EBM, ambient, drum ‘n’ bass en experimentele muziek. Het roept wel herinneringen op aan de betere muziek van een jaar of 30 jaar geleden, maar dan overgoten met een uniek en modern sausje. Daarbij moet je denken aan een kruisbestuiving van Autechre, Beaumont Hannant, Aphex Twin, Prurient, Locust, Frontline Assembly en Downpour. En -mind you- met een fraaie, door zijn broer Lennart getekende sportwagen op de hoes. Wat wil je nog meer? Nou gewoon nog een mini, met de mogelijke titel “te laat”, om de verhaallijn door te zetten. Een groots kleinood, dus haastige spoed is hier echt weer eens goed!