NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Maartje Teussink – Organic Cities (cd, Butler / Bertus)
Ik vraag me soms wel eens af hoeveel artiesten, die helemaal in mijn straatje zitten, ik niet ken. Men beticht me er nog wel eens van dat ik veel weet en ken, maar dat is behoorlijk relatief. Neem nu de Nederlandse singer-songwriter, multi-instrumentalist, componist en vocalist Maartje Teussink. Een megatalent, die al in 1997 opduikt in de groep Speeskeep. Daarna gaat ze in 2000 verder onder haar eigen naam. Ik kom haar muziek pas later tegen, maar heb een aardige en bovenal biologerende en zeer genietbare inhaalslag achter de rug. Ze blijkt een gevarieerde muzikant, die het artistieke en kwalitatieve hoogwaardige met het doorwaadbare weet te combineren. Van Nederlandstalig tot Engelse zang, die in uiteenlopende genres ingebed wordt.
Teussink heeft een basisstudie klarinet genoten, maar gaat erna ook verder aan de slagwerk en klassieke zang afdeling van de Janaček Music Academy in het Tsjechische Brno, waar ook heldin Iva Bittová heeft gestudeerd. Daarnaast studeert ze ook af aan de Toneelschool & Kleinkunstacademie Amsterdam, wat later ook weer muzikale vruchten afwerpt. Als een rupsje nooit genoeg volgt ze erna in eigen land en buitenland studies voor zang en contrabas. Uiteindelijk beheerst ze hierdoor een hoop instrumenten, die ze inzet wanneer ze dat goed acht. Dat levert soundscapes, songgerichte muziek en soundtracks voor theaterproducties en video-installaties op, voor nationale en internationale ensembles en artiesten als Conny Janssen Danst, Orkater, Theater Bremen, Ro Theater, Bloeiende Maagden Saskia Boddeke en Peter Greenaway. Haar oeuvre is inmiddels imposant en gevarieerd en wordt dikwijls op haar eigen label Thoughtrecords uitgebracht, dat ze er sinds 2013 op na houdt. Om een indruk te krijgen kan ik je van harte aanbevelen eens door haar bandcamp-pagina te struinen. En schaf gerust wat aan, het zal je bepaald niet tegenvallen!
Eerder dit jaar verschijnt haar cd Broos, die de gelijknamige voorstelling van Conny Janssen Danst van muziek voorziet. Nu is ze terug met haar nieuwe studiowerk Organic Cities, waarop ze 19 songs presenteert. Daar waar ze ooit ietwat voorzichtig is begonnen, klinkt ze nu uiterst zelfverzekerd en laat ze een uniek eigengereid geluid horen. Haar stem doet me een beetje denken aan een mix van Jarboe en Kendra Smith. Muzikaal gezien is ze lastiger te vangen, hetgeen ook te maken heeft met het brede instrumentarium dat onder andere bestaat uit gitaren, contrabas, piano, bouzouki, klarinet, synthesizer, percussie-instrumenten en samples. Wat dat betreft doet ze me wel enigszins aan William Ryan Fritch denken. Ze lijkt te opereren op een toneel met een steeds wisselend roterend decor, waarbij de emotie of de sfeer die ze neer wil zetten meer bepalend lijkt te zijn dan de stijl die eruit voortvloeit. Zo doorkruist ze pop, jazz, neoklassiek, avant-garde, folk, funk en altcountry en veel vaker nog de interessante deelgebieden ervan, hetgeen ze onderdompelt in een fijn poëtische, nostalgische en melancholische atmosfeer. Hoewel je in haar geval eigenlijk niet moet of misschien zelfs niet mag vergelijken, bevat haar muziek veel herkenbare en vertrouwde elementen, die ze echter op volslagen eigenzinnige wijze naar andere plekken brengt. Daardoor kan het zijn dat je op de achtergrond soms Joy Division, Swans, Insides of Low waarneemt, maar op andere momenten Liesa Van Der Aa of zelfs Phyllis Nelson en Madonna voorbij hoort komen. Toch moet je dit loslaten als het om de muziek van Teussink gaat, want die stippelt echt haar eigen muzikale route uit. Het draait om de inhoud en hetgeen ze over wil brengen; een fles wijn pak je toch ook anders in dan een doos bonbons? Het zorgt voor een afwisselende en intrigerende luistertrip, die je langs de door Teussink gesponnen rode draad steeds net ergens anders brengt en waar je luisterbeurt na luisterbeurt steeds weer nieuwe genietbare dingen ontdekt. Daarbij ga je van het ene hoogtepunt na het andere. Hoewel ze de lat al extreem hoog heeft gelegd met haar andere albums is dit toch haar allerbeste werk tot nu.