NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Luka – First Steps Of Letting Go (cd, Snowstar)
Kijk, over sommige zaken kan ik heel duidelijk zijn. Koffie bijvoorbeeld, die moet gewoon zwart zijn, want ik houd van koffie. Het mag ook best een espresso of zelfs een ristretto zijn en men mag me bonen uit allerlei landen voorzetten, zolang het maar zwart is. En als er in de avond iets bij moet, zet ik er graag een glaasje calvados naast, maar nooit iets erin. Geen suiker, linksdraaiende havermelk of andere melk, drank of wat dan ook. Saai wellicht, maar ik vind het lekker! Als om muziek gaat, mogen er juist dingen door elkaar, hoewel ik ook niet echt kapot ben van erg kunstmatige ingrepen. Iemand die op smaakvolle wijze een volslagen eigen muzikale weg gaat, is de in Kaapstad geboren en inmiddels al jaren in Rotterdam woonachtige zangeres, gitariste en toetseniste Lisa Lukaszcyk, die als artiestennaam voor Luka heeft gekozen.
In 2018 heeft Luka al de digitale ep Welcome, Generations Everything het licht laten zien. Hierop laat ze een veelbelovend en eigenzinnig geluid horen op het snijvlak van indiepop, alternatieve rock en soulvolle avant-garde, waarbij ze ook puntige maar pakkende zang laat horen. Nu is ze terug met haar volwaardige debuut First Steps Of Letting Go. Als ik de muziek hoor lijkt de titel te verwijzen naar het loslaten van de traditionele genregrenzen en ook voor een deel haar eerdere sound. Los van het feit dat dit best past voor de 10 nieuwe songs, die ze hier voorschotelt, zit er zoals ze zelf zegt een andere, diepere betekenis achter:
“Mijn generatie is opgevoed met de illusie van een maakbaar leven. ‘Als je maar hard genoeg werkt, kan je alles bereiken en worden.’ Het resultaat is enerzijds dat een burn-out op jonge leeftijd al heel normaal wordt gevonden. Zelf heb ik daar ook mee te kampen gehad. Anderzijds is iedereen zo bezig met het nastreven van doelen, dat we vergeten in het hier en nu te leven. Terwijl het zo waardevol is om te leven in het moment, te genieten van het avontuur en van het niet weten wat er gaat gebeuren.”
Hoewel dat echt niet altijd kan in de praktijk, heeft ze wel een punt en zeker als het gaat om hoe je in het leven kan staan. Die oprechte avontuurlijkheid hoor je ook in de muziek terug. Ondanks er best wat effecten toegevoegd worden aan haar zang en tevens de muziek de nodige elektronische interventies kent, voelt dat alles spontaan en verre van kunstmatig aan. Lisa wordt hier geholpen door drummer Joost Wesseling, partner in crime Wannes Salomé (synthesizers, beats, soundscapes) en gasten op zang, gitaar, bas en drums. De muziek boort zich als een rupsje-nooit-genoeg door indiepop, ambient, droompop, folk, soul, abstracte en leftfield elektronica. Eigenlijk kan je er niet helemaal de vinger op leggen en precies dat maakt dit alles ook zo genietbaar en intrigerend. Je krijgt een surrealistische, caleidoscopische en tevens emotievolle lappendeken van Lamb, His Name Is Alive, Sylvan Esso, Bat For Lashes, Feist, Lianne La Hayes en Bon Iver. Je kan er weliswaar geen koffie van maken, maar dit smaakt echt naar meer. Laat ik daar ook heel duidelijk over zijn. Dit mag je oprecht een droomdebuut noemen, dat als je eenmaal gegrepen bent, niet snel meer los zal laten. Klasse!