NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Kuhn Fu – Jazz Is Expensive / Live In Saalfelden (2cd, Berthold Records)
Zoals vaker aangegeven in de Nieuwe Nederlandse Muziek-serie, zijn de grenzen ervan ietwat flexibel, net als dat met de muziek vaak het geval is, die dan ook nog eens voor verbinding zorgt. Een fraai voorbeeld van dit alles is het internationale gezelschap Kuhn Fu, dat in 2012 in Groningen is opgericht, mede door de Turks-Nederlandse (contra)bassist Esat Ekincioğlu (tevens e-bas en zang), die eveneens deel uitmaakt van de jazzformaties EVA en Turkish Pumpkin. De rest van de groep wordt tegenwoordig naast bandleider Christian Achim Kühn (gitaar, zang) uit Duitsland gevormd door Ziv Taubenfeld (basklarinet) uit Israël, John Dikeman (tenorsaxofoon, stem) uit Amerika maar in Nederland wonend, Sofia Salvo (baritonsaxofoon) uit Argentinië die nu in Duitsland woont, Tobias Delius (tenorsaxofoon, klarinet) uit Engeland, en George Hadow (drums) uit Engeland. Dat is multicultureel in het kwadraat, maar op eerdere albums bewijst het collectief zelfs daar boven uit te stijgen. Dat komt mede omdat ze genregrenzen gaan weg willen vagen. Ik ben zelf helemaal geen grote fan van de traditionele jazz, uitzonderingen daargelaten, maar houd enorm van de meer toegepaste jazz. En dat is eigenlijk ook precies waar je bij Kuhn Fu kunt aankloppen, waar de andere visie en het avontuur door de aderen lijkt te stromen.
Ze zijn nu terug met het tweeluik Jazz Is Expensive / Live In Saalfelden, waar ze op beide in bijna dezelfde samenstelling spelen, al is Sofia er live niet bij. Om te beginnen met de eerste schijf Jazz Is Expensive, die 14 nummers breed en een drie kwartier lang is. Hierop toont de groep aan over een totaal eigen visie op muziek te beschikken in combinatie met ontzettend veel humor. Al is het geheel echt serieus te nemen. Maar tussen de meer serieuze muziek brengen ze conversaties, grappen en minder gangbare muziek. Daarbij kan je de hoofdmoot wellicht scharen onder free jazz, maar avant-garde, progrock, artrock, post-punk, klezmer, experimentele en zelfs wereldse muziek maken deel uit van hun innovatieve totaalgeluid. Soms is het haast fanfare-achtig. Allen tonen ze zich echt als virtuozen op hun instrumenten, wat met name in de meer experimentele momenten duidelijk wordt. Maar meer nog dan muziek alleen vertellen ze vooral een verhaal, grillig doch met een zekere rode draad. Het gaat van melancholische songs naar haast kakofonische, maar altijd uiterst intrigerende stukken. Hoewel ze een volslagen eigen geluid aan de dag leggen moet je het ergens zoeken tussen Palinckx, Plan Kruutntoone,, BLAST, Už Jsme Doma, Pink Floyd, Naked City, The Residents, The Ex, Zappa en Tom Waits. Het is echt een luisteravontuur dan wel hoorspel dat alle grenzen op een geweldige wijze overgaat.
Maar dan is er ook nog eens de bonusschijf Live In Saalfelden, waarop hun optreden in die Duitse plaats in augustus 2021 is vastgelegd. Hierop laat dit combo andermaal horen over welke kwaliteiten ze bezitten en het feit dat “humour does belong in music. Het moet haast hebben gevoeld als een trip met de achtbaan, zo dynamisch is dit alles geworden. De betrokken artiesten lijken wel vervlochten met hun instrument, zo intens is dit alles. Daarbij druipt het maken en weer mogen maken van muziek door alles heen. Het pakt iedere keer weer zo verrassend uit, dat tot het einde toe op de punt van je stoel zit. Los van de werkelijk zinderende prachtmuziek, vind ik dit zo’n schitterend voorbeeld waar de verbinding overheerst en de verschillen enkel zorgen voor diversiteit, eigenzinnig inkleuring, een meerwaarde die meer dan de som der delen is en gewoonweg een alles overstijgende pracht. Groots!