NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Jozef Van Wissem & Jim Jarmusch – American Landscapes (cd, Incunabulum / Konkurrent)
Deze NNM rubriek is er om Nederlandse artiesten te belichten, maar is niet helemaal in beton gegoten. Zo komen ook vanuit het buitenlands afkomstige, maar in Nederland gevestigde of juist naar het buitenland verhuisde Nederlandse artiesten voorbij. Of samenwerkingsverbanden met artiesten van over de grens. Zo is de Nederlandse grootmeester op de luit Jozef Van Wissem nu eenmaal iemand die internationale aandacht trekt en met Gary Lucas, Tetuzi Akiyama, United Bible Studies, Smegma, Gregg Kowalsky en Jim Jarmush of diens SQÜRL heeft samengewerkt. Daarnaast heeft hij met James Blackshaw nog het experimentele folk project Brethren Of The Free Spirit gevormd. Van Wissem is in 2000 gestart met zijn toonaangevende muziek en heeft volkomen terecht zijn album It Is Time For You To Return (2014) in de prestigieuze serie “Made To Measure” serie van het veelzijdige Crammed Discs mogen uitbrengen. Hij brengt doorgaans een mix van folk, avant-garde, experimentele, psychedelische en soms ook Barokke muziek, die tot de verbeelding weet te spreken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij ook al soundtracks heeft gefabriceerd.
Nu is hij terug met de Amerikaanse filmregisseur, acteur en muzikant Jim Jarmusch en dan in deze Nederlandse serie ook nog met een album dat American Landscapes heet. Hierop vind je drie langgerekte stukken, die door Van Wissem met luiten, drones en elektronica aangevlogen worden, terwijl Jarmusch de akoestische en elektrische gitaar inzet. De muziek gaat overigens over de zorgwekkende staat waarin de Verenigde Staten verkeren. De openingstrack “Cleveland” begint dan ook behoorlijk dreigend met imposante drones. Op ongeveer twee derde van de 12 minuten klinkt plots het geluid van de luit erdoor, waardoor je echt even opschrikt. Maar het heldere geluid vormt een mooi contrast op het bed van drones, waar Sunn O))) ook wel raad mee zou weten. De tweede track “Akron” van 6 minuten ligt daar wel in het verlengde van. Het lijkt of de luit naarstig op zoek is naar een sprankje hoop, al is het geslagen zwarte gat al onnoemelijk groot. De muziek is spannend maar tevens behoorlijk hypnotiserend en weet je dikwijls bij de strot te grijpen. Tot besluit krijg je nog de titeltrack, die maar liefst 22 minuten lang is en geschreven in opdracht van de New Yorkse Stephen Petronio Dance Company. Ik zou werkelijk niet weten hoe je erop moet dansen (gewoon plat op je rug gaan liggen ofzo?), maar dat neemt niet weg dat het echt een biologerend prachtstuk is geworden. Het is tevens het meest akoestische stuk, zij het dat op een gegeven moment er een lekker schurend elektrisch gitaargeluid bijkomt. Ze koersen hier richting de Barokke darkfolk, met een hoop zijwegen; dat dan weer wel. Een magistraal, meeslepend en uniek prachtalbum!