NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
It Dockumer Lokaeltsje – Trump Yn Makkum (cd, Makkum Records / Xango Music Distribution)
Van tegeltjeswijsheden wordt je zelden wijzer, tenzij ze door het Friese It Dockumer Lokaeltsje worden gebracht. Maar dat is logisch, zoals een zekere voetbalprofeet ooit zei. De band uit Leeuwarden kwam zes jaar geleden na een hiaat van maar liefst 30 jaar weer met nieuw werk. Daarvoor hebben ze de geweldige albums Wil Met U Neuken(1987) en Moddergat (1987) uitgebracht, die in 1990 gebundeld als It Dockumer Totaeltsje nog eens het licht zagen op cd. Ze laten er een uiterst grillige maar fascinerende mix van avant-punkrock en no wave horen, die lekker tegen de haren instrijkt. Na 1990 wordt het stil, maar verschijnen er wel nazaten Deinum, Klinkhamer en LUL (Lui Uit Leeuwarden). En uit die laatste weer Solbakken en Kanipchen Fit. In 2017 is de band plots terug met Tonger, waarbij ook de oorspronkelijke leden Peter Sijbenga (bas, zang, keyboards), Sytse J. van Essen (gitaar) en Fritz de Jong (drums, bijzang) weer van de partoj zijn. Het geluid is nog altijd heerlijk tegendraads, urgent en sluit wel aan op hun eerdere werk. Echt een geweldige comeback. Dan volgt in 2020 nog het album Alles Is Goed, waarop ze hun compleet eigenzinnige licht laten schijnen over de klassieker Alles Ist Gut uit 1981 van Deutsch Amerikanische Freundschaft, kortweg meestal D.A.F. genoemd. Ook daarmee weten ze een diepe indruk te maken.
Nu zijn deze legendarische klasbakken gewoon terug met het nieuwe album Trump Yn Makkum. In 16 tracks van samen ruim 38 minuten, brengen ze op hun eigengereide wijze weer een mix aan punk, no wave, avant-rock, noise en allerhande wonderlijke elektronische geluiden. De nummers gaan kennelijk over dode en ondode Friezen, maar ook huisschilders, schooljuffen en oorlogen en het einde der tijden. Tevens speelt Trump een rol, die in 1989 in Makkum een jacht wil laten bouwen en zelfs de hele werf wilt overnemen. Helaas raakt zijn imperium in zwaar weer en blijft Makkum met een kater en zonder geld achter. Kortom de groep heeft genoeg materiaal uit allerlei hoeken om eens flink tekeer te gaan. Dwingende zang en spoken word, beukende en soms sfeer bepalende baspartijen, venijnige, experimenterende en soms uit de bocht vliegende gitaren plus die elektronische interventies, maken die weer tot een meeslepend geheel, waar de urgentie ook nog eens vanaf spat. Wellicht wat kort, maar doeltreffend genoeg en alleszeggend. Hoewel ze een volslagen eigen geluid in huis hebben, duiken er links en rechts associaties op met Nomeansno, Primus, The Ex, Pere Ubu, Ruins, Devo en Adam And The Ants. Een speciale vermelding nog voor de artwork, want de cd en ongetwijfeld de cassette ook, zijn in een werkelijk schitterend doosje gestoken. Op de voorkant prijkt een afbeelding die lijkt op een klassiek Makkumer aardewerken tegel. Schitterende totaelkeunst!
Prachtig nieuw werk wat niet onderdoet voor het oude spul.
Hopelijk on tour binnenkort. Had ook zeker niet misstaan op Le Guess Who van dit jaar.