NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Gone Bald – The Survival Show (Season 50) (digitaal, Gone Bald)
Je hebt noise en noise en je hebt Gone Bald. Je hebt geen uitzonderingen en geen uitzonderingen en je hebt Gone Bald. Ik had duidelijk nee gezegd tegen alle digitale releases en daar blijf ik echt bij, maar zoals gezegd, je hebt ook Gone Bald. Deze band rond de enigmatische kopman Razorblade Jr. (alias van Ivica Košavić) weet al sinds 1994 echt een eigenzinnige stempel te drukken in het noiserock landschap. Daarnaast hield hij er projecten als Blisters, Pink Noise Quartet en De Reizende Verkoper op na. Hij is ooit van Zagreb naar Amsterdam gelift, waar hij het daar gestarte Gone Bald voortzet en al spoedig twee cassettes uitbrengt . Ik kreeg destijds van de 100% labelbaas onder meer zijn eerste cd Little Song Of Love (1995) en twee jaar erna ook het gelijknamige album. Die persoonlijke touch kenmerkt zijn muziek ook wel. What you see and hear is what you get. De groep geeft echt fenomenale live optredens en ontwikkelt zich tot één van de meest opvallende in de Amsterdamse undergroundscene en daarbuiten. Ik heb eerder gezegd dat in een rechtvaardige wereld hij de God van de noise zou zijn. Gelukkig heeft het hem er niet van weerhouden om stug door te blijven gaan, waarbij ook elk album kont schopt. Tegenwoordig verdeelt hij zijn tijd tussen Amsterdam en Zagreb.
En plots is daar na jaren weer eens een nieuw album, dat The Survival Show (Season 50) heet. Deze is enkel digitaal verkrijgbaar en vermoedelijk ter ere van Ivica’s 50ste verjaardag (al is dat een pure gok). Het album is compleet opgenomen in Zagreb door Mihael (Mexo) Bele (Peach Pit, Tanker, Joe 4), die ook in één track mee drumt. Daarnaast is Lara Bele te horen in één track als operator. De overige instrumenten, zang, teksten en samples zijn door Razorblade Jr. zelf gedaan; wat dat betreft is dit het eerste album dat hij helemaal zelf heeft gemaakt Saillant detail is dat de artwork een levende, ademende, bewegende tentoonstelling wordt uit de persoonlijke collectie. Er is dus geen typische standaard albumhoes. Sowieso is niets standaard aan de muziek van Gone Bald. Hij brengt hier 6 tracks van samen bijna 37 minuten, die als een soort episodes van deze
zogeheten serie fungeren. Hij brengt hier vlijmscherpe, pakkende noise, die soms als een komeet vooruitschiet en op andere momenten complex een pas op de plaats maakt. Maar in “Tales Of The Less Fortunate” krijg je ook smerige, rauwe bluesrock. Uit het leven gegrepen zaken worden middels gekanaliseerde emoties of rondvliegende brokken puin in de muziek gestopt. Het is spannend, urgent, emotievol en gewoon van ontzaglijk hoog niveau. Liefhebbers van Shellac/ Big Black, Zeni Geva, Jesus Lizard, Karate, Don Cabellero en Godheadsilo doen er goed aan hier ook eens naar luisteren. Gone Bald is en blijft echt een volslagen unicum.
