NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Gonçalo Almeida & Rutger Zuydervelt – Eventual (cd, Gusstaff Records / Xango Music Distribution)
Als je fan bent van Rutger Zuydervelt dan wel diens alter ego Machinefabriek of één van zijn vele projecten als Shivers, CMKK, Cloud Ensemble, Hydra Ensemble, DNMF, Piiptsjilling, FEAN en TrillaVelt, dan weet je in elk geval zeker dat je nooit lang hoeft te wachten op een nieuwe release. Los daarvan werkt hij onder zijn eigen naam of als Machinefabriek ook nog eens dikwijls samen met andere artiesten en bands om muziek af te leveren. Daarbij opereert hij in uiteenlopende genres als drones, noise, neoklassiek, ambient, allerhande experimenten, abstracte muziek, minimal music en IDM. En dat voor conceptalbums en vrije werken tot muziek voor films, dans en installaties. In Hydra Ensemble werkt hij onder andere samen met de Portugese, maar in Rotterdam woonachtige bassist Gonçalo Almeida. Die laat op zijn beurt zijn gezicht tevens zien in interessante formaties als Albatre, Lama, Tetterapadequ, Dream & Drone Orchestra, Low Vertigo, Multiverse, Spinifex, Ritual habitual. ATOS, Bulliphant, Cement Shoes, Ikizukuri, Lama, Roji, The Attic, Rotterdam Kinematic Ensemble en The Selva. Om kort te gaan, veel in de jazz, vrije improvisatie en experimentele hoek.
Na twee eerdere mini’s samen in 2015 en 2016 zijn beide heren nu onvermijdelijk, want eens moest dit gebeuren, samen te horen op een volledig album Eventual, dat uitgebracht is op het innovatieve Poolse label Gusstaff Records. Dit kwam tot stand toen filmmaker Lex Reitsma aan Zuydervelt de opdracht gaf voor de soundtrack van zijn documentaire over fotograaf Koos Breukel en Zuydervelt voorstelde om Almeida erbij te betrekken. Uiteindelijk werd niet veel voor dat doel gebruikt, maar vonden beide het materiaal te mooi om weg te gooien. Gelukkig maar, want hetgeen ze hier laten horen mag er wezen. Ze serveren er één lange track van een goede 32 minuten lang. Almeida brengt er zijn kunsten op de contrabas, terwijl Zuydervelt met elektronica, veldopnames en productie de rest doet. Ze brengen een vrij minimalistisch geheel, dat door de bewerking van Zuydervelt van de nodige lagen en diepgang wordt voorzien. De muziek is feitelijk één lang en bijzonder klanklandschap, dat net als de natuur geleidelijk van karakter verandert. Eigenlijk is het een uit de losse pols gemaakte drone compositie geworden, waardoor diverse genres vermalen zijn. Ze vormen een soort symbiotisch geheel, waarbij de muziek van beide tot een ander bijna buiten hunzelf liggend niveau stijgt. Dat levert uiteindelijk een tot de verbeelding sprekend en uiterst biologerend geheel op, dat je ademloos uitzit. Wat een schitterend kleinood!