NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Gagi Petrovic – Music For Dance And Theatre 2011-2024 (2cd, Moving Furniture Records)
De Nederlandse componist, producer, muziekleraar, performer en geluidskunstenaar Gagi Petrovic is al geruime tijd bezig met maken van muziek die zich beweegt tussen hedendaagse composities, abstracte elektronica en soms zelfs alternatieve pop (al vinden makers van de meer abstracte muziek snel iets pop). Petrovic weet zonder het onder woorden te brengen, zoals vaak met pop of rock, toch heel duidelijk emoties en andere gevoelens te uiten. Eigenlijk kan je het wel vergelijken met abstracte schilderkunst: daar zie je bijvoorbeeld geen boom of een bepaald tafereel, maar je kan het er wel in zien; je moet er soms iets meer moeite voor doen en dat maakt het ook zo interessant. De muziek van Petrovic bevat zowel akoestische als elektronische bronnen bevatten, al naar gelang het thema dat vraagt. Hij schrijft voor solisten, kleine ensembles en akoestische bezettingen, maar produceert tevens muziek voor andere media, zoals hedendaagse dans, theater, videokunst en documentaires. Sinds 2017 brengt hij zijn albums uit, waarbij hij een bijzondere interesse heeft in hoe muziek ons zowel fysiek als mentaal beweegt; hoe zulke abstracte talen ons in staat stellen na te denken over een bepaald realiteitsbesef, eraan te ontsnappen of het zelfs in twijfel te trekken. De releases verschillen wel van elkaar, maar hebben allemaal zijn bijzondere stempel meegekregen en weten allemaal te biologeren.
Nu is Gagi Petrovic al langer muzikaal onderweg, want vanaf 2011 al maakt hij muziek van dans- en theaterproducties. Dat is muziek geweest voor de producties “Gekkenhuis” en “Carnival” (Jolien Van Haaster), “Yes, Yes, Yes, Yes, Yes” (Homesick), “Golfbrekers” (Laura Martin en Nicolette Terhaag), “Ayah” (Haya Maëla), “Bloei”(Aileen Pfauth), “Petrol Dollars For A Different Engine” (Eline Hesse), “Darkmatter” (Cherish Menzo / Grip & Frascati Producties), “Not All Is Lost” (Davy Pieter) en nog een paar stukken. Dat is nu gebundeld op het album Music For Dance And Theatre 2011-2024, met in totaal 19 composities, uitgesmeerd over twee schijven, die elk ruim een uur duren. Dat levert, net als producties waarvoor ze gecomponeerd zijn, uiteenlopende muziek op. Van grillige abstracte elektronica tot bezwerende, mysterieuze klanklandschappen. Her en der worden er stemmen aan toegevoegd, zoals de poëzie van Frits Ekkel en Aileen Pfauth en zang van Distorted Rap Choir, die zich tussen de mazen van de muziek lijken te bewegen. Ook wordt tot tweemaal toe het cellowerk van Dianne Verdonk fraai te vervlechten met de muziek. Je hoeft de bewuste dans- en theaterstukken ook niet te hebben gezien om er een beeld bij te kunnen vormen. Het is mooi te horen hoe Petrovic werkt met ruimtelijke effecten, waardoor er dikwijls een soort 3D geluid ontstaat waar geluiden ook nog eens niet per se dezelfde kant op bewegen. Hoe vaker je het luistert, des te meer je ontwaart. Het is fascinerend tot de allerlaatste seconde. Wat een prachtalbum weer!
