NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Core Shift (Mike Kramer) is terug met een 3″ EP genaamd Diepte.
Op deze EP vinden we een track terug die is geïnspireerd door het gelijknamige schilder De Diepte van Martijn Lucas van Erp.
Nu was ik niet bekend met het schilderij, maar afgaande op de hoes moet het een werk zijn waar inderdaad veel diepte in terug is te zien.
Het is een onderwater scene waarin zich steeds meer dingen tevoorschijn komen. Er is de schoonheid van de vissen en water planten, maar in het midden van het werk zit een donkere onheilspellende figuur waarvan niet duidelijk is wat het is.
In de muziek van Core Shift komt dit terug.
Op deze EP grijpt Core Shift terug naar zijn bekende stuwende ritmes die ook op eerdere releases te horen zijn, maar met kleine subtiele geluiden brengt hij er nu toch weer een net wat afwijkende variant van, waardoor alles net weer even anders klinkt dan voorheen.
Op subtiele wijze, zonder dat je het lijkt te merken verandert hij langzaam het ritme. Deze subtiele wijze van werken is toch wel een van de krachten in de muziek van Core Shift is.
Dit vult hij aan met allemaal extra lagen.
We horen kolkend water, als of er golven breken in de branding aan de zee. Dit combineert Core Shift met diepe bassen die een onheilspellende atmosfeer neer zetten. Daarnaast zijn er ook de mooie strijkers die een mooi melancholisch geluid laten horen.
In de muziek, die voor de kenners van Core Shift bekend in de oren zal klinken, komen ook allemaal details terug; kleine geluidjes die ergens heel zacht op de achtergrond spelen, geluiden die je niet echt kunt plaatsen.
Zoals het schilderij en ook de titel zit er in de muziek veel diepte waar Core Shift op subtiele wijze mee weet te spelen.
De liefhebbers van de betere ambient techno zoals Gas (Wolfgang Voigt) en de overige lading van Kompakt Records weten hier wel raad mee.