NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Coaster – Painted Faces (12”, Tiny Room Records)
In 2021 verscheen het eerste levensteken van de Utrechtse band Coaster, dat het geesteskind is van zanger/gitarist Bart Appel en gitarist/drummer Paul Dijkman (Nagasaki Swim, Poodle, ex-Valour Up Twice). Hun cassette Nothing Contagious uit dat jaar komt voort it een bundeling van hun gezamenlijke liefde voor artiesten als Alex G., Elliott Smith en Duster, zij het dat daar ook al snel andere gemene delers bij kwamen. Genoeg grond in ieder geval om daarmee muziek te blijven maken. Ze produceren een eigenzinnig en bovenal rustgevend geluid, dat zich ergens tussen folk en slowcore bevindt, waarbij ze de overige inkleuring aan andere (gast)muzikanten overlaten. Al met al levert het een grote belofte op voor de toekomst.
Die belofte lossen ze met een haast laconiek gemak in met hun nieuwe album, de 12” Painted Faces (die ik gelukkig in een gekrompen versie mocht ontvangen), uitgebracht op het leuke en grootse Tiny Room Records. Ze serveren hier 9 songs van samen zo’n 31 minuten. Hierbij is de muziek nog altijd hoofdzakelijk een mix van folk en slowcore, al zit er ook best een redelijke portie shoegaze, indie en alternatieve rock doorheen. Dat alles wel op fluweelzachte, melancholische en contemplatieve wijze. Het voelt als zo’n heerlijk zomerse, lome dag, waarbij je geniet van de spontane vergezichten die zich aftekenen in de lucht en dromen, gedachten en soms ook een volslagen, tevens noodzakelijk, niets daarvan deel uitmaken. De stemmige zang sluit daar mooi bij aan en draagt voor een belangrijk deel bij aan deze hartverwarmende songs. Ze mogen verder rekenen op steun van zangeres Vera Mennensen Jasper Boogaard (Nagasaki Swim), die zorg draagt voor de synthesizer, mixen en mastering en afwisselend met Jelmer Bron tevens de drumopnames. De hoes is dan weer van de hand van de Texaanse zangeres/gitariste en kunstenares Madeline Dowd (Crisman, Teethe). Naast de eerder genoemde artiesten doet het me vooral ook denken aan caleidoscopische kruisbestuivingen van Sophia, Red House Painters, Slowdive, Dakota Suite, Low, Yo La Tengo en Power Of Dreams. Wat een schilderachtige pracht!