NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Broeder Dieleman – De Liefde Is De Eerste Wet (cd, Snowstar)
Broeder Dieleman is de artiestennaam van de veelzijdige Zeeuwse troubadour Tonnie Dieleman, die zijn liederen zing in het Zeeuws-Vlaams. Veel van zijn songs gaan dan ook zijn geliefde Zeêland en de verhalen van weleer uit die provincie, dikwijls over historische figuren, waarover hij niet uitgezongen raakt. Daarmee kan je hem ook gerust een ambassadeur noemen van het Zeeuwse lied. Hij haalt herinneringen op, brengt vergeten verhalen en mengt dat met persoonlijke observaties en worstelingen. Daarbij levert deze liedjessmid zowel singer-songwritermuziek, folk en pop als drones, experimenten en filmische klanklandschappen. Hij kan kleine dingen op grootse wijze belichten en grote, complexe zaken op eenvoudige, kleine wijze brengen.
Sinds zijn er 4 albums, te weten Alles Is IJdelheid (2012), Gloria (2014), Uut De Bron (2015), Komma (2018), waarvan met name de laatste twee meesterwerken zijn. Daarnaast heeft hij nog de 10” Klein Zieltje (2013), de split 7” uit 2015 met Bonnie “Prince” Billy en de mini’s Kleinpolderplein (2016) en Dit Is De Bedoeling (2019). Het pareltje van vorig jaar heef hij samen met Frans Grapperhaus en Wannes Cappelle (Het Zesde Metaal) gemaakt en leverde een geslaagde theatertour op van meer dan 30 optredens in Nederland en België aan het begin van dit jaar. Ja, toen kon dat gewoon nog.
Nu heeft hij wederom een album opgebouwd rond verhalen en historische figuren. Eén daarvan is Jan de Prenteknipper, een rondreizende kunstenaar uit de 19de eeuw die uit papier prachtige, gekleurde taferelen en symbolen sneed en deze onderweg verkocht. Alleen om zo’n naam krijg je al zin in het nieuwe album De Liefde Is De Eerste Wet, waarvan de titel één van de teksten is die de Jan de Prenteknipper vaak op zijn kunstwerken zette en die nog altijd in vele Zeeuwse kamers aan de muren prijkt. Ook vouwt en vervlecht hij dit thematisch door het album: wat betekent het als de liefde de eerste wet is? Er komen nog wel meer figuren en oude verhalen langs, al dan niet aangevuld met eigen emoties, vertwijfelingen en verwijzingen naar de Bijbel of in elk geval verhalen daaruit. Hij is eigenlijk een soort schatgraver of een strandjutter op zoek naar bijzondere vondsten. En dat niet om spullen te vergaren, maar antwoorden te vinden voor hoe zaken tegenwoordig zijn. In feite houdt hij zichzelf maar ook de luisteraar een spiegel voor. Wat je ziet of wilt zien is aan jezelf, de muzikale lijst om deze spiegel is zonder meer al prachtig genoeg.
Dieleman (zang, banjo) mag daarbij rekenen op een uitstekende groep muzikanten, namelijk cellist Frans Grapperhaus, Peter Slager (bas, gitaar, harmonium, zang), Leo Fabriek (drums, zang), zangeres Janine van Osta, Pim van de Werken (toetsen, gitaar, percussie, zang), Teije Venema (zang, gitaar), violiste Myrthe van de Wetering en zanger Admiraal Oosterbroek. Kortom, een supergroep waarvan je veel artiesten in menig ander (Utrechtse) groep kan zijn tegengekomen.
Hoewel het geheel om de verhalen, bezongen met pakkende en bovenal prettige zang van Dieleman draait, zorgen zij wel voor een heel fraaie inkleuring van de muzikale prenten dan wel subtiel extra knipselwerk. Voor liefhebbers van onder meer Palace Brothers, De Kift, Timesbold, Dirty Three, Charly Parr, Bill Callahan en How To Throw A Christmas Party, maar ook voor degenen die een steeds wisselende collage van altcountry, folk, blues en folkrock als muziek in de oren klinkt. Dieleman brengt (weer) een wonderschoon authentiek album, dit keer met extra veel liefde.